Réttur - 01.01.1962, Blaðsíða 17

EINAR OLGEIRSSON:
Reisn alþýðunnar eða lágkúra
afturhaldsins
Um áætlanir um þjóðarframleiðslu.
Rcisn íslenzkrar alþýðu kemur fram í kröfu hennar um að ráða
landi sinu sjálf og skapa i kraffi auðlinda þess og vinnunnar stár-
fenglegar framfarir, er kæmu alþýðunni sjálfri að gagni í hratt
batnandi lifskjörum.
Lágkúra afturhaldsins á Islandi birtist i því að vilja innlima landið
í auðhringariki Evrópu, Efnahagsbandalagið, og láta óviss lögmál
auðvaldsþróunar ráða því, hvort á Islandi verða framfarir eða ekki,
— en siðan ætlar afturhaldið að verða einskonar hundapiskur á
alþýðuna fyrir erlenda auðvaldið, til þess að halda niðri launum is-
lenzks verkalýðs með gengislækkunum, þrælalöggjöf og gerðardám-
um.
Látum oss athuga þessa tvo þætti nánar, reisnina annars vegar og
lágkúruna hins vegar í þjóðfrelsismálunum annars vegar, en lífs-
kjaramálunum hins vegar.
Alþýðan heimtar ísland frjálst.
Krafa íslenzkrar alþýðu er að ísland verði frjálst og sjálfstætt
ríki, -— að ísland verði ekki innlimað í hið volduga auðhringaveldi,
Efnahagsbandalagið, og þannig svift fullveldi sínu. Krafa alþýðunn-
ar er að með baráttunni gegn hvers konar aðild að Efnahagshanda-
laginu verði sjálfstæði Islands, sem vér enn höfum, varðveitt gegn
mestu hættunni, sem yfir það hefur dunið í sögu þess. En jafnframt
2