Réttur - 01.01.1940, Blaðsíða 57

ist skyndilega ,svo að frost og snjóþyngsli urðu raeiri en
dæmi voru til undanfarin 100 ár. Um þetta leyti var Rauði
herinn kominn að minnsta kosti hálfa leið vestur að sjó.
Eftir þetta hlaut framsóknin að stöðvast, þar sem snjó-
þyngsli voru næstu vikumar meiri en svo, að hersveitir gætu
sótt fram, sér í lagi með þung hergögn. Síðustu vikur des-
embermánaðar og allan janúarmánuð má segja, að hernað-
araðgerðir lægju algerlega niðri, að undanteknum viðureign-
um framsveita og njósnarflokka, líkt og á vesturvígstöðv-
unum, enda liggur það í hlutarins eðl,i að stóromstur var
ekki hægt að heyja í 50 stiga frosti og þar yfir og kafsnjó
í veglausu landi, eins og miðhluti og norðurhluti Finnlands
er. En það er sérstaklega eftirtektarvert, að einmitt í síð-
ustu viku desembermánaðar fóru fregnimar að berast af
hinum stórkostlegu bardögum og ennþá stórkostlegri sigrum
Finna, og þessu hélt áfram allan janúarmánuð. Meðan ekk-
ert var í rauninni aðhafst á sjálfum vigstöðvunum, var sér-
staklega gott næði til að skálda upp stórorustur á pappím-
um. Fréttimar af Finnlandsstriðinu voru í rauninni flestar
skáldaðar upp af fréttariturum, sem sátu á hótelherbergj-
um sínum í Helsingfors, Stokkhólmi og Kaupmannahöfn, án
þess að hafa nokkum tíma komið á vígstöðvamar, því að
sannleikurinn er sá, að finnska herstjómin leyfði engum
fréttariturum aðgang að vígstöðvunum. Meginhluti þessara
„frétta” mun þó hafa verið saminn af einhverjum blaða-
snápum í London, sem höfðu álíka mikla persónulega
reynslu af Finnlandsstríðinu og hundurinn Snati. Svona var
nú það andlega fóður tilkomið, sem stríðsfréttaneytendur
allra auðvaldslanda gleyptu við sem heilögum sannindum.
Stórorustiimar „fyrir norðaustan Ladógavatn” voru auð-
vitað aldrei háðar, og þegar Finnar vikum saman „héldu
áfram að umkringja 14. herfylkið” o .s. frv., þá áttu þær
fréttir sér hvergi samsvömn annarsstaðar en í hugarfylgsn-
um „Finnlandsfréttaritaranna”.
Þar sem hin upphaflega hemaðaráætlun mistókst, ákvað
rauða herforingjaráðið að brjótast gegnum Mannerheimlín-
una. Þær aðgerðir hófust 11. febrúar, og má telja að Finn-
57