Réttur - 01.01.1940, Blaðsíða 28

hæsta lagi 30—40 krónur á rnánuði”, sagði prófastur-
inn, „og það yrði létt fyrir ykkur tvo”.
„Helmingurinn af 40 eru 20. — Já, 30 sinnunr 12, 30
sinnum 12, — þaS verSur sjáum til, 30 sinnum 10 eru
300 og tvisvar sinnum 30 eru 60, já, samtals 360 krón-
»*
ur .
„Eitt gripsverS!” PaS var Bjarni sem talaSi.
„Já, eitt gripsverS”, endurtók prófastur, án þess aS
taka eftir kuldanum í rödd Bjama.
„Jæja”, sagSi prófastur. „Eg kem hér viS í bakaleið-
inni og þá hafiS þið komiS ykkur saman. Eg skal svo
skrifa umsóknina og koma henni 1 póst”.
Svo rétti hann flöskuna til þeirra og stóS upp.
„Nú nær þú í hestana Guðni. Okkur veitir ekki al
aS halda áfram”.
Svo kvöddust þeir fyrir dyrum úti.
Þeir riSu úr hlaSi. GuSni lágur og samanrekinn.' Pró-
fastur mikill vexti og bar hátt. /
Geiri á Stekk gekk hvatlega heim aS beitarhúsunum.
Eins og ylríkur vorblær fór um hann allan, hugsunin
um þaS, hve notalegt yrSi aS koma heim í Stekkjar-
kofann, þegar blóSheitur faSmur 15 ára meyjar biði
þess aS umlykja hann.
Tobías og Bjarni fengu sér góSan kaffisopa, þegar
gestirnir voru farnir. SíSan háttuSu þeir og slökktu.
PaS hefur ef til vill veriS brennvínskaffinu aS kenna,
en Tobbi gat ekki sofnaS.
— Já, mikill munur væri þaS aS hafa kvenmann til
heimilisverkanna og duglegan krakka til snúninga.
Hann skyldi sannarlega ekki spara viS hann mjólkina.
Og svo mundi þaS ekki verSa neitt tilfinnanlega dýrt.
— 360—400 krónur á ári. PaS var eins Bjarni hafSi
sagt, ekki meir en eitt gripsverS.
— Já, — eitt gripsverS.
28