Réttur - 01.01.1940, Blaðsíða 41
Þingsályktunartillaga um að leggja stjórnarskrá lslands tiL
hliðar.
Þegar fram á veturinn leið var það sýnilegt, að öll of-
sóknarherferðin dugði ekki til aðl buga Sósialistaflokkinn.
Aðalforingja ofsóknanna, Jónasi frá Hriflu, þótti því nauð-
syn til bera, að setja þær betur í kerfi. 1 þvi skyni flutti
hann, ásamt Stefáni Jóhanni Stefánssyni og Pétri Ottesen
etirfarandi tillögu til þingsályktxmar:
„Sameinað Alþingi ályktar að lýsa yfir að það telur ekki
viðunandi, að þeir menn gegni trúnaðarstörfum fyrir þjóð-
félagið, eða sé sýndur vottur um sérstakt traust og viður-
kenningu ríkisins, sem vitað er um að vilja gerbreyta þjóð-
skipulaginu með ofbeldi, koma Islandi undir prlend riki,
standa í hlýðnisafstöðu um íslenzk landsmál við valdamenn
í öðrum þjóðlöndum, eða vinna á annan .hátt gegn fullveldi
og hlutleysi ríkisins, svo sem með því að starfa í pólitísk-
um félögum með einræðisskipulagi, sem er ósamrýmanlegt
efni og anda stjómlaga í lýðfrjálsum löndum”.
Auðvelt var að sýna fram á að allt þetta átti fullkom-
lega við um flokka þjóðstjórnarinnar, aðeins þurft að koma
„viðhalda þjóðskipulaginu með ofbeldi” í stað „gerbreyta”.
Einn maður hafði opinberlega lýst sig fylgjandi því að koma
landinu undir erlend yfirráð. Það var Héðinn Valdimarsson.
En það átti eftir að sannast síðar að fleiri voru riðnir við
þá iðju. Einn af ráðheminum hafði eigi alls fyrir löngu
gefið þá yfirlýsingu, að rikið myndi ekki taka ný lán, né
ganga í ábyrgðir, í tilefni af kröfu frá einum aðalbanka
Bretlands. Vitað er að Alþýðuflokkurinn hefur tekið við
stórfé til starfsemi sinnar frá stjómarflokknum í Svíþjóð,
og ekki er að efa að þar fylgja pólitískar skuldbindingar.
Þetta heitir að „standa í hlýðnisafstöðu um íslenzk landsmár
við valdamenn í öðmm þjóðlöndum”. Hvað snertir að ekki
megi starfa „í pólitískum félögum með einræðisskipulagi,
sem er ósamrýmanlegt efni og anda stjómlaga í lýðfrjáls-
um löndum”, þá var á það' bent að þetta er nákvæm lýsing
á skipulagi Alþýðusambandsins.
En tilgangur hinna virðulegu herra var vitaskuld að beita
41