Réttur - 01.08.1971, Blaðsíða 2

yfirstéttin bregst við að eiga að skila aftur til alþýðu manna nokkru af því,
sem hún hefur undanfarið ranglega af henni haft, — sem og að sýna að hún
hafi hæfileika til þess að reka atvinnulifið skynsamlegar en gert hefur verið
og losna við nokkuð af glundroða þeim, eyðslu og spillingu, sem þar hefur
vaðið uppi.
En þrátt fyrir alla erfiðleika inn á við og út á við, verður nú lagt til þaráttu
7yrir tveim miklum lífshagsmunamálum íslendinga: landhelgismálinu og her-
stöðvamálinu, þótt þar sé við voldug erlend ríki að eiga. Veltur nú allt á að
þjóðin standi fast og einhuga bak við stjórn sína.
Aðstaða verklýðshreyfingarinnar hefur nú gerbreytzt. í hagsmunabaráttunni
hefur möguleiki hennar til að knýja fram lífskjarabætur stórvaxið. í stjórn-
málabaráttunni hefur ábyrgð hennar á því að kunna að hafa forustu í þjóð-
inálunum vaxið að sama skapi. Með því valdi og áhrifum á ríkisvaldið, sem
verklýðshreyfingin nú hefur, vex ábyrgð hennar. Yfirstéttin ætti það til að
stöðva atvinnurekstur sinn að meira eða minna leyti á einhverju stigi átak-
anna — og verklýðshreyfingin þarf að vera við því búin að geta sjálf tekið
forustuna um og ábyrgðina á atvinnurekstrinum, ef í harðbakka slær. Það
krefst hins vegar þeirrar yfirsýnar yfir allan þjóðarbúskapinn, sem hver sós-
lalistísk verklýðshreyfing ætíð þarf að hafa, ef hún ætlar að reynast stöðu
sinni vaxin. Verklýðsfélögin þurfa vafalaust að hrista af sér slénið um funda-
hald og fræðslustarfsemi, en framar öllu þurfa þó hin pólitísku félög verka-
lýðsins, — og þá fyrst og fremst Alþýðubandalagsfélögin, — að margfalda
alla starfsemi sína og auka sósíalistískan þroska sinn. Alþýðubandalagið
sýndi sig í þessum kosningum að vera hin breiða, róttæka fjöldahreyfing
verkalýðs og þjóðfrelsissinna, sem stóðst allar klofningshrinur. Það á eftir
að verða í reynd hinn sterki sósíalistíski flokkur, sem þióðin einmitt nú þarf
á að halda í þeim átökum, sem hennar bíða. Menningar- og þroska-starf
verklýðshreyfingarinnar verður því mikilvægara nú en nokkru sinni fyrr.
★
Réttur öðlast nú aukið gildi fyrir allt áhugafólk róttækrar hreyfingar. í göml-
um greinum hans, ekki sízt frá 1948 og 1958, er að finna ýmislegt um reynslu
sósíalista af þátttöku í ríkisstjórnum hér áður fyrr — og mætti sú reynsla
að nokkru gagni koma nú ekki sízt um áætlunarbúskap og efnahagsmál.
Og þá er í grein Magnúsar Kjartanssonar 1959 um landhelgismálið rakin
saga, sem þjóðin þarf öll að þekkja og kunna. Það þarf því ekki aðeins að
útbreiða Rétt nú eins og hann er. Fyrri árgangar eru einnig vopnabúr, sem
að gagni getur komið.