Réttur - 01.04.1973, Qupperneq 11

stað er framleiðsla þeirra orðin gífurlegt
efnahagslegt tekjuatriði fyrir marga volduga
auðhringa, einkum í Bandaríkjunum. Al-
menningur borgar svo auðvitað brúsann í
formi skatta.
Meðal vel taminna þjóða eins og okkar hér
í Evrópu þarf sjaldan að grípa til hersins
innanlands. Tilvera hans er löngu orðin nóg
auk lögreglunnar og áróðursmáttar fjölmiðl-
anna. En hvenær sem um það heyrist rætt, að
„herinn taki völdin" í einhverju landi, þá er
það auðvitað ekki í þágu hersins sem slíks,
heldur vinna hershöfðingjarnir jafnaðarlega
í þágu einhverrar hagsmunastéttar. Her-
mennirnir sjálfir eru ævinlega með aumustu
þegnum hvers lands. Hvort sem svokölluð
hernaðarbylting gerist í Suðurameríku, Indó-
kína eða Grikklandi, þá hróflar herinn ekki
við forréttindastöðu yfirstéttanna, heldur
verndar hana og styrkir. Onassis og Niar-
chos halda öllu sínu, en „der gemeine Mann
hat kein Gewinn", eins og Brecht segir í
Mutter Courage. Svo hefur það líka alla tíð
verið. I elzta ríki á Vesturlöndum, sem við
vitum að hafði lögreglu, Aþenu hinni fornu,
þar fannst Aþeningum ekki skammlaust fyrir
frjálsborna menn að gegna slíkum starfa
fremur en ásum að fara með galdur, og því
voru þrælar notaðir til að halda öðrum þræl-
um í skefjum.
Rauði herinn var líka upphaflega tæki
verkalýðsins til að kúga borgarastétt og land-
eigendaauðvald í núverandi Sovétríkjum,
þótt hann yrði seinna verkfæri hins furðu-
lega skriffinnskuvalds, eftir að verkalýðsfor-
ystunni hafði blætt óþyrmilega út í fimm
ára borgarastyrjöld. Og nú gengur þessi sögu-
frægi her erindis afturhaldsins í allri Aust-
urevrópu og víðar undir því óskráða kjörorði,
að allar breytingar séu til bölvunar, eins og
átakanlegast sannaðist í Tékkóslóvakíu fyrir
bráðum fimm árum.
Frá Vietnam.
HER Á ÍSLANDI
En það er auðvitað hervald heimsauðvalds-
ins, sem einkum snýr að okkur íslending-
um. Því má einkum skipta í þrennt: I fyrsta
lagi her hverrar auðstéttar í sínu heimalandi.
I öðru lagi beinan og grímulausan nýlendu-
her, sem aðallega Portúgalar halda enn uppi.
Og í þriðja lagi þá alheimslögreglu auðvalds-
ins og heimsvaldastefnunnar, sem á fínna
máli heitir hernaðaraðstoð og Bandaríkja-
menn hafa nú um stundir einkanlega veg og
vanda af, sem vonlegt er, þar sem bandarísk-
ir aðilar ráða yfir sextíu hundraðshlutum af
auðlindum jarðarinnar. Þessvegna hafa
Bandaríkjamenn þennan fjölda herstöðva út
um víða veröld til að gæta hagsmuna sinna
og velta óþægum ríkisstjórnum, ef með þarf.
75