Morgunblaðið - 25.02.2007, Blaðsíða 6

6 SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Eftir Hjört Gíslason
hjgi@mbl.is
„ÞAÐ er bara búin að vera veiði
hérna nokkra daga vestur af
Reykjanesinu. Það er eini staðurinn
sem hefur verið hægt að vera á fyrir
veðri. Svo er loðna við Vest-
mannaeyjar veit ég og svo voru þeir
að byrja að kasta hérna norðvestur
af Garðskaga. Það er alls staðar
loðna. Hins vegar hefur tíðarfarið
verið afar stirt við okkur, svo ekki
sé dýpra í árinni tekið. Alveg hund-
fúlt,“ sagði Bjarni Bjarnason, skip-
stjóri á Súlunni, þegar Morg-
unblaðið ræddi við hann.
Þeir voru þá staddir ásamt fleiri
skipum í skjólinu vestur af Stafnesi
með fullfermi, um 950 tonn.
„Við komum hérna í gærkvöldi og
erum búnir að fá í bátinn og vitum
ekkert hvað við eigum að gera við
það. Það er ekki hægt að komast
austur fyrir veðri og hér vestur frá
er allt fullt. Það er bara tekið á móti
loðnu í Grindavík, Helguvík og á
Akranesi. Við erum að sjá til hvað
við getum gert, en við höfum landað
tvisvar í Grindavík í vikunni.“
Sérstök vertíð
Hvernig hefur þessi vertíð verið?
„Hún hefur verið svolítið sérstök.
Það hefur komið alveg nóg af loðnu
á miðin. Það er ekkert verra en í
meðalári að sjá. Tíðin hefur verið
mjög erfið og það virðist sem hún
fari alltaf versnandi frá ári til árs.
Það er eins og ekkert mark sé tekið
á því hvernig náttúran verndar
þessa ágætu loðnu okkar. Við erum
alltaf að rembast við að veiða hana
yfir erfiðasta tímann á árinu. Við
búum nú á einu erfiðasta hafsvæði
heimsins. Loðnan fær því mikla
vernd út úr því, til dæmis.“
Vertíðirnar hjá Bjarna eru að
nálgast 40. „Líklega er þessi númer
36 eða 37 en væntanlega er þetta
næstsíðasti túrinn. Ég veit ekki
annað eins og er. Við eigum bara
eftir einn túr til að klára kvótann,
en erum komnir með um 7.000
tonn.“
Er Bjarni Bjarnason þá hættur á
sjó?
„Það vona ég ekki, ég er ekkert
gamall maður eins og þú veizt. Það
gætu alveg orðið not fyrir mann
annars staðar. Það kemur bara í
ljós,“ segir Bjarni. Hann bregður
sér svo aðeins í talstöðina, segir
skipstjóra á öðrum bát að hann sé
að fara. Hann sé nýbúinn að fara yf-
ir þokkalegar lóðningar á bletti sem
sé rétt aftan við hann.
Gjörólíkt því sem var
Hvernig hefur þróunin verið á
þessum langan tíma?
„Hún hefur verið gífurlega mikil.
Þetta er gjörólíkt því sem var þegar
maður var að byrja á þessu. Þá voru
yfir 40 bátar í þessu. Ætli þeir séu
ekki ríflega 20 núna. Þeir eru orðnir
stórir og miklir og verksmiðjuskipin
mörg. Einu sinni vorum við á einu af
stærstu skipunum. Nú erum við á
því minnsta. Þetta er allt miklu öfl-
ugra og afkastameira en áður.
Hægt að taka mikið á skömmum
tíma, ef það er friður til þess. En
svo er þetta orðið þannig að stóru
skipin frysta þetta mikið úti á sjó og
þau þurfa þá ekki mikið til sín.“
Þurfum við að hafa áhyggjur af
stöðu loðnustofnsins?
„Nei, við þurfum engar áhyggjur
að hafa af þessu kvikindi. Við þurf-
um hins vegar að hafa áhyggjur af
því hve lítið við vitum um þetta
kvikindi eftir öll þessi ár. Í desem-
ber var ekkert vitað um þessa loðnu
og svo gýs hún upp í janúar. Það
eru allt of margir mánuðir á ári sem
við vitum ekki hvar okkar stærsti
fiskistofn heldur sig. Það skýtur dá-
lítið skökku við á 21. öldinni.
Það verður bara að pota meiri
peningum í að rannsaka loðnuna.
Það er ekki hægt að gera neitt ann-
að. Það virðast vera til peningar í
allan fjandann á þessu landi. Það
hljóta að vera til peningar í þetta
brýna verkefni. Það getur bara ekki
verið annað.
Ég er búinn að tala um það í
mörg ár að það verði að setja ein-
hvern fastan upphafskvóta svo
menn geti byrjað. Það er eins og að
nefna þann í neðra ef sú hugmynd
er reifuð við þá á Hafrann-
sóknastofnuninni. Þeir halda því
fram að við getum sennilega drepið
síðustu loðnutorfuna hérna við Ís-
land. Ég trúi því ekki eftir að vera
búinn að horfa á þetta í öll þessi ár.
Ég held að það sé svo margt ut-
anaðkomandi sem verndar loðnuna,
bæði tíðarfar og fleira. Hún fær
mjög mikla náttúrulega vernd.“
Mikill tími tapast
„Menn hafa nefnt ýmsar tölur í
sambandi við upphafskvóta, en það
er alveg sama hvaða tala er nefnd,
það verður ekki gert út á það sem
ekki er mælt af Hafró. Það liggur
alveg ljóst fyrir. Svo er víst ekki
hægt að mæla þetta fyrr en loðna
kemur upp í fjöru og þá er alltaf bú-
ið að tapa stórum hluta af til dæmis
janúarmánuði í ekki neitt. Það er
bara slæmt mál, því eins og mark-
aðurinn fyrir loðnuna er í dag þá
fæst alveg fullt af peningum fyrir
þetta og það er mjög slæmt að
missa loðnuna fram hjá sér.
Loðnan er bara einnota og ég er
hræddur um að við munum missa af
einhverju núna,“ segir aflamaðurinn
Bjarni Bjarnason.
„Þurfum ekki að hafa
áhyggjur af loðnunni“
Morgunblaðið/Ómar
Veiðarnar Loðnuskipin voru í liðinni viku að veiðum grunnt vestur af Reykjanesi í skjóli fyrir þrálátri brælu.
Ljósmynd/Þorgeir Baldursson
Kallinn í hólnum Bjarni Bjarnason, skipstjóri á Súlunni.
Í HNOTSKURN
» Loðnan er bara einnota ogég er hræddur um að við
munum missa af einhverju
núna.
» Það verður bara að potameiri peningum í að rann-
saka loðnuna. Það er ekki
hægt að gera neitt annað.
» Það hefur komið alvegnóg af loðnu á miðin. Það
er ekkert verra en í meðalári
að sjá.
Bjarni Bjarnason á Súl-
unni er að klára kvót-
ann á þessari vertíð.
Þær eru orðnar tæp-
lega 40 vertíðirnar hans
og væntanlega er þetta
næstsíðasti túrinn.
Selfoss | „Við erum í samstarfi við
Íslendinga um vörur og erum hing-
að komnir til þess að sjá og kynn-
ast framleiðslunni svo við getum
sagt viðskiptavinum okkar sögu
hennar. Við viljum hitta þá sem
búa til vörurnar,“ sagði Michael
Gallager sem er framkvæmdastjóri
tilbúinna rétta hjá Whole Food
Markets í Bandaríkjunum en hann
var ásamt Valentin Dumitrescu,
ostameistara verslanakeðjunnar, í
heimsókn í Mjólkurbúi Flóamanna
á Selfossi til að kynnast fram-
leiðslu á skyri og ostum. Skyrið
skipar sérstakan virðingarsess hjá
viðskiptavinum verslanakeðjunnar
og verður sífellt vinsælla að þeirra
sögn. Svo er einnig um ostinn en
Dumitrescu er einmitt með osta-
kynningu í dag, laugardag, á
matvælahátíðinni Food and Fun en
hann er þekktur fyrir sérstaka
framsetningu sína á ostum.
„Við munum fræða okkar starfs-
fólk um framleiðsluferlið og líka
viðskiptavinina en þeir vilja vita
mikið um hvaðan vörurnar eru og
hvernig þær eru unnar. Fólk vill
vita hvað það er að kaupa og við
munum segja því frá því,“ sagði
Gallager.
„Hérna er allt mjög nýtískulegt
og mikið hreinlæti. Okkur líkar
mjög vel það sem við höfum séð.
Viðskiptavinir okkar treysta okkur
mjög vel og því sem við segjum
þeim. Það eru ekki allir jafnviljugir
að sýna framleiðsluna og Íslend-
ingar en það er mikill kostur og
fellur vel að okkar markmiðum,“
sagði Dumitrescu. Gallager sagði
einnig að verslanakeðjan væri með
strangar reglur varðandi þær
vörur sem hún hefði á boðstólum í
verslunum sínum. Þeir sögðu báðir
að það hefði verið upplifun að
kynnast framleiðslunni og það væri
alveg ljóst að íslensk framleiðsla
hefði góða ímynd og félli vel að
ímynd fyrirtækisins, sem hefði þá
stefnu að vernda umhverfið. Þeir
kváðust hafa séð margar nýjar
vörutegundir sem þeim fannst
áhugaverðar.
„Við erum sennilega eina versl-
anakeðjan sem fylgir framleiðslu-
ferlinu frá fyrstu hendi með það
fyrir augum að kynna það fyrir við-
skiptavinum okkar,“ sagði Gallag-
er. Þeir sögðu auk þess að versl-
anakeðjan væri með ýmsa viðburði
þar sem áhersla væri lögð á ís-
lenskar vörur til að sýna þann
hreinleika sem kæmi fram í fram-
leiðslu þeirra. „Við viljum halda
áfram þeim samböndum sem við
höfum myndað við landið og fram-
leiðendur hérna. Við vitum að
menn hérna vilja ná okkar viðmið-
unum og kröfum sem við setjum og
gera það vel,“ sögðu þeir Valentin
Dumitrescu og Michael Gallager
eftir heimsóknina í Mjólkurbú
Flóamanna.
Íslensk framleiðsla fellur vel að ímynd
og umhverfisstefnu verslanakeðjunnar
Gestir frá Whole Food Markets í Bandaríkjunum heimsóttu Mjólkurbú Flóamanna á Selfossi
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
Heimsókn Valentin Dumitrescu og Michael Gallager framan við sýn-
ishornaskápana í MBF með framleiðsluvörum fyrirtækisins.