Morgunblaðið - 25.02.2007, Blaðsíða 30

knattspyrna
30 SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Það er kostulegt að fylgja fót-
gönguliðum Rauða hersins niður
Römbluna síðar um daginn. Söng-
vatnið er þá farið að vætla um æðar
og óvíst að betur sé raddað á lands-
móti karlakóra. Það er ekki laust
við að beygur sé í Katalónum þegar
þeir mæta hverri fylkingunni af
annarri. „Liiiii-ver-pooool, Liver-
pool FC. We’re by far the greatest
ÁPlaça Reial í hjarta Barse-lónu hefur maður komiðsér fyrir í gosbrunni ogstjórnar fjöldasöng af
mikilli innlifun og röggsemi um leið
að bunan gengur yfir hann. Hundr-
uð manna eru samankomin á torg-
inu og taka undir. Ell-æ-ví-í-ar-pí-
dobbeló-ell: Liverpool FC. Þetta eru
sumsé stuðningsmenn enska knatt-
spyrnuliðsins Liverpool að hita upp
fyrir meistaradeildarleikinn mik-
ilvæga gegn heimamönnum. Það eru
þrír tímar í leik og á þessu augna-
bliki má telja tvísýnt að téður for-
söngvari komist alla leið á Nývang.
Meiri líkur eru á því að hann verði
annað hvort í vörslu lögreglu eða
hreinlega sofnaður svefni hinna
réttlátu þegar flautað verður til
leiks. En það er önnur saga.
Annars eru sparkelskir Bretar út-
haldsbetri en annað fólk. Þegar um
hádegi eru þeir teknir að kneifa ölið
af miklum móð. Það er engu líkara
en belgurinn á þeim sé botnlaus hít.
Þá þegar hafa þeir lagt Plaça Reial,
sem gengur út af Römblunni, og allt
nánasta umhverfi undir sig. Þeir
hafa málað Barselónuborg rauða. Á
torginu er verið að hengja upp
borða og fána með áletrunum af
ýmsu tagi. Rauði herinn er ákaflega
meðvitaður um glæsta sögu félags-
ins og heldur henni hvarvetna hátt á
lofti. Og skilaboðin til Börsunga eru
skýr: „Njótið Evrópubikarsins með-
an þið getið – þið eruð bara með
hann í láni.“ Á öðrum borða er áletr-
að: „Andi Bills Shanklys svífur yfir
vötnum.“
Stemmningin í miðborginni er
strax orðin mögnuð um hádegi og
ekki dregur úr fjörinu þegar líður á
daginn. Ég fæ mér sæti úti á veit-
ingastað á Römblunni til að fylgjast
betur með þessari skrautlegu yf-
irtöku hinnar stoltu höfuðborgar
Katalóníu. Það er ljóst að gamla
heimsveldið er ekki dautt úr öllum
æðum – a.m.k. ekki þessir útsend-
arar þess.
Á næsta borði sitja tveir harðir
Púlarar. Það kjaftar á þeim hver
tuska. Annar er blindur en lætur
það ekki hindra sig í því að fylgja
sínum mönnum á þessu ferðalagi.
Hann hefur orð á því að honum leið-
ist ekkert meira en að tapa. „Ég
man þegar ég var lítill og við töp-
uðum bikarleik,“ byrjar hann. „Mér
var svo misboðið að ég sparkaði út-
varpinu niður stigann. Það brotnaði
í þúsund mola.“
Við þessi tíðindi þoka ég stól mín-
um örlítið frá þessum kappsfulla
manni. Maður veit aldrei. Þá minn-
ist ég þess að hafa sjálfur á yngri
árum spyrnt skó þéttingsfast í sjón-
varpið þegar úrslit voru mér ekki að
skapi. Það hélt þó velli. Gott að til
eru róttækari menn en ég í þessum
efnum.
Sá blindi man tímana tvenna og
rifjar upp Hillsborough-slysið þar
sem félagar hans týndu lífi. Hann á
líka vont með að gleyma sigurmarki
Michaels Thomas fyrir Arsenal á
Anfield vorið 1989 en það rændi,
sem kunnugt er, Liverpool enska
meistaratitlinum. „Ég var ekki
mönnum sinnandi það kvöld,“ segir
hann og skellir tómri líterskrúsinni
á borðið. Félagi hans leiðir hann svo
syngjandi sem leið liggur niður
Römbluna. „Við erum á bandi Liver-
pool,“ gellur hann eins og loftvarna-
flauta. Mig verkjar í eyrun.
Menn og málleysingjar
Í því kemur hópur Púlara askvað-
andi úr hinni áttinni. Fyrir honum
fer stæðilegur náungi með umfangs-
mikla eldrauða hárkollu. Hann vek-
ur mikla kátínu vegfarenda og
senjoríturnar láta mynda sig með
honum. Mann með um þrisvar sinn-
um smærri hárkollu ber að garði og
fúkyrðin bylja á hinum. „Gat nú ver-
ið að einhverjum tækist að toppa
mig,“ rymur hann. Menn hlæja.
Það eru ekki bara menn sem eru
skrautlegir á Römblunni þetta eft-
irmiðdegi, málleysingjarnir eiga líka
sinn fulltrúa. Skyndilega birtast full-
orðin hjón með belgsíðan hund
íklæddan búningi Börsunga. Hann
vekur ekki minni lukku en hár-
kollumaðurinn og er myndaður í bak
og fyrir. Kann sá ferfætti athyglinni
vel þangað til hávær hópur Liver-
pool-manna hyggst efna til viðræðna
við hann. Þá geltir voffi eins og
hann eigi lífið að leysa og Púlararnir
stökkva á flótta, sposkir á svip.
Meðan ég brosi að þessu rek ég
augun í borða sem hangir út um
gluggann á einu hótelherbergjanna.
„Rafa er hinn útvaldi,“ getur þar að
lesa. Fyrir þá sem ekki eru inn-
vígðir er hér ekki átt við eldavél-
arnar, heldur Rafa Benítez, hinn
spænska knattspyrnustjóra Liver-
pool.
football team the world has ever
seen.“
Já, minnimáttarkenndin er ekki
að drepa þá.
Svo er almættið vitaskuld ákallað
reglulega: „Steve Gerrard, Gerr-
ard...“
Á veitingahúsi á Via Laietana,
rúmum tveimur tímum fyrir leik,
velta þrír Púlarar leiknum fyrir sér
á næsta borði. Ég hef orð á því við
borðfélaga minn að mállýskan sem
menn tali þarna á Merseybökkum
sé með undarlegasta móti. „Nú,“
segir hann undrandi. „Eru þessir
menn að tala ensku?“ Borðfélaginn
er ekki einn um að hafa feilað sig á
því. Fræg er sagan af því þegar
miðvellingurinn stæðilegi frá Dan-
mörku, Jan Mølby, gekk til liðs við
AP
Rauði herinn Stuðningsmenn Liverpool kalla ekki allt ömmu sína þegar þeir sækja aðrar borgir heim.
Hernám Barselónu
Áhangendur enska knattspyrnuliðsins Liverpool mál-
uðu Barselónuborg rauða með miklum tilþrifum síð-
astliðinn miðvikudag í tilefni af rimmunni við heima-
menn í Meistaradeildinni. Orri Páll Ormarsson drakk
í sig stemmninguna, bæði í miðborginni og á Nývangi.
Hjá Jónum Transport er aðalmarkmiðið að varan komist til skila á réttan stað,
í réttu magni og á réttum tíma. Við bjóðum heildarþjónustu í flutningum
á sjó og í lofti, til og frá Íslandi. Nýttu þér trausta og persónulega þjónustu okkar.
Það þurfa allir sinn Jón
Súsanna „Jón“ Gísladóttir – Starfsmaður Jóna Transport