Skinfaxi - 01.11.1933, Qupperneq 75

SKINFAXl
155
Líkt og fjall með elda œsta
undir hjálmi hvítasvells
ris í sögnum hrundin hæsta,
heimasætan stoltarglæsta,
salardísin Svinafells. ■— —
Skinfaxa hafa borizt tvær nýjar sögur fyrir uuglinga. Hin
fyrri nefnist Anna í Grænuhlíð, eftir L. M. Montgomery,
kanadiska skáldkonu, en Axel Guðmundsson hefir íslenzkað
snoturlega. Er sagan einkum fyrir telpur. — Hin bókin er
fremur við hæfi drengja og heitir Börnin í Víðirgerði og er
eftir Gunnar M. Magnússon kennara, sem lesendur Skf. þekkja.
Er það einhver skennntilegasta drengjasaga á voru máli og
prýðilega rituð. Hefir ritstj. Skf. eigi séð drengi svelgja aðra
hók með mciri áfergju.
Þá liefir Skf. verið sendur 3. árg. af Jörð, hinu 'einkenni-
lega og fjölbreytta tímariti séra Björns O. Björnssonar á
Brjánslæk. Er það hið myndarlegasta rit og á erindi til alþýðu
manna.
Hans A. Djurhuus: Halgiljóð. Felagið Varðin. Tórs-
havn 1032. — H. A. D. er afkastamaður mikill — hefir þeg-
ar gefið út yfir 20 bækur, skáldverk og barnabækur. Hann
er einkum prýðilegt ljóðskáld, smekkvis og leikandi hagorð-
ur. í Helgiljóðunum eru dregnar myndir af Maríu ÍMagda-
lenu, nokkrum spámönnum Gyðinga, dómsdegi o. fl., í fögr-
um og látlausum ljóðum, en eigi er þó þar að finna beztu
kvæði höf. — Ytri frágangur bókarinnar er mjög snyrtilegur.
A. S.
„f austurvegi", eftir Halldór Kiljan Laxness. Útgef.: Sovét-
vinafélag íslands, Reykjavík.
Eins og menn muna, dvaldi Halldór Kiljan í Rússlandi um
nokkurt skeið s.l. haust. Bók sú, er hér um ræðir, lýsir ýmsu,
er bar fyrir augu skáldsins austur þar. Höfundur kemst sjálf-
ur þannig að orði, að hún sé samin i þeim tilgangi, að varpa
ljósi yfir nokkur aðalatriði i þróun hins samvirka, austræna
verklýðsríkis, eins og þau koniu honum fyrir sjónir sem ein-
staklingi, og án flokksbundinnar afstöðu. Allmikill liluti bók-
arinnar fjallar um landbúnaðamálin rússnesku. Styðst höf.
þar við rit þeirra, er fremst hafa staðið i baráttunni fyrir
nýju skipulagi landbúnaðarins og mesta þekkingu hafa um