Skinfaxi - 01.04.1969, Blaðsíða 14

ingum um starfsmál og vinnuaðferðir
félaganna, og hann kostar kapps um að
koma félagslegum baráttumálum og
áhugavekjandi viðfangsefnum ungs
fólks á framfæri í blaðinu.
Þegar blaðað er í árgöngum frá þess-
um tíma, rekur maður augun í ritdeilu
þá, sem Aðalsteinn átti við Skúla Guð-
jónsson á Ljótunnarstöðum í kringum
25 ára afmæli ungmennafélagshreyf-
ingarinnar. Fleiri áttu eftir að vega að
Skúla á þessum vettvangi, en hann var
hvergi auðsóttur í pennavígum. Skúli
telur ungmennafélögin horfa um of til
fortíðarinnar og er hvatskeytinn og ó-
væginn. Hann telur að unga fólkið
þurfi að gleyma sveitamenningunni,
þjáningum fortíðarinnar, þessu ,,þjóð-
lega“, sem ekki sé í samræmi við kröf-
ur tímans. Hann bendir á þær miklu
breytingar á þjóðfélagsástandinu og
viðbrögðum fólks, sem orðið hafi á
undangengnum aldarfjórðungi. Bylt-
ingin í atvinnuháttunum sjái um að
þessi þróun stöðvist ekki. Skoðanir
Skúla ganga að mörgu leyti í berhögg
við skoðanir Sigurðar Nordals. Aðal-
steinn svarar Skúla með rökvísi og
bjargfastri trú á áframhaldandi hlut-
verk ungmennafélaganna. — Bregður
hann Skúla um „glánaskap og alvöru-
leysi“. Fleiri leggja svo orð í þennan
belg m. a. Halldór Kristjánsson.
-&■ Kreppuárin
Kreppan er skollin á. Skinfaxi ber
þess merki bæði að efni og útliti. Fjár-
hagur blaðsins þrengist og hann er
minnkaður í tvö hefti á ári 1933. —
Jafnframt taka þjóðfélagsmálin óhjá-
kvæmilega að þrengja sér inn á síður
hans. Fátækt og atvinnuleysi ógna al-
þýðuæskunni.
Jóhannes úr
Kötlum hefur
birt mörg
kvæði í
Skinfaxa
Ástæða er til að benda á frábært út-
varpserindi Aðalsteins í tilefni 25 ára
afmælis ungmennafélaganna, sem birt-
ist í Skinfaxa 1932. Þar skyggnir hann
sögu, þróun og tilgang hreyfingarinnar
af miklu mannviti. Og skömmu síðar
birtist grein eftir Skúla á Ljótunnar-
stöðum, sem einnig er vert að benda á.
Hún heitir „Að komast áfram“, og í
henni er lagt út af kvæði Þorsteins Erl-
ingssonar „Myndin“. I 5.—6. tbl. 1933
skrifar Skúli enn grein, er nefnis —
„Kveðjur“. Víkur hann þar að áður-
komnum greinum eftir Halldór Kristj-
ánsson og Sigurjón frá Þorgeirsstöð-
um með hárbeittri gagnrýni og napurri
kímni. Greinin er snilldarvel skrifuð og
rökviss. I lokin skrifar Skúli: „Ég trúi
því að ungmennafélögin eigi eftir að
rísa upp aftur sem félagsskapur von-
djarfrar og viljasterkrar alþýðuæsku,
rísa upp með nýjum þrótti, nýjum von-
um og nýjum viðfangsefnum."
Sömu skoðanir hinna byltingasinn-
uðu öreiga koma fram í greinum eftir
Eirík Magnússon og Jóhannes úr Kötl-
um. Þessar greinar eru innblásnar af
sjónarmiður æskunnar á kreppuárun-
um, alþýðuæskunnar, sem flosnaði upp
úr sveitunum og lifði við fátækt,
menntunarerfiðleika og atvinnuleysi.
Aðalsteinn skrifar athyglisverða grein
16
SKINFAXI