Skinfaxi - 01.04.1969, Blaðsíða 32

Erlingur Pálsson var snjall glímu-
maður og æfði mikið glímu á yngri ár-
um og tók þátt í kappglímum. Hann
var alla tíð einlægur unnandi glímu-
íþróttarinnar og átti yfir miklum fróð-
leik að þúa varðandi glímuna.
Erlingur var um tugi ára einn af
fremstu forystumönnum íþróttahreyf-
ingarinnar, varaforseti ISI var hann um
skeið og mörgum öðrum trúnaðarstörf-
um gegndi hann fyrir íþróttastarfsem-
ina. Hann var sérstæður og eftirminni-
legur persónuleiki sem seint mun
gleymast þeim, sem honum kynntust.
Kári Arngrímxson
Kári Arngrímsson frá Staðarholti í
Köldukinn lést þann 9. september 1967.
Hann var að flestu enginn miðlungs-
maður. Ungur þótti hann mikið glæsi-
menni og bar af í hópi æskumanna þar
sem hann kom fram.
I meðvitund minni hefur ekki ein-
imgis nafn hans minnt á nafna hans í
Njálssögu, heldur og eigi síður hitt,
hversu vel hann var íþróttum búinn,
hástökks- og langstökksmaður hinn
bezti, fimur og frækilegur í hvívetna.
En frægastur mun hann þó vera sem
glímumaður, enda þótti hann sjálf-
kjörinn þátttakandi, þegar valdir voru
glímumenn til að sýna íslenzka glímu
á Olympíuleikunum í Stokkhólmi 1912.
Kári glímdi af miklum léttleika, stóð
beinn og vel að glímunni, hann var fim-
ur, snöggur og sterkur. Glímufélagar
hans höfðu miklar mætur á honum
sökum mannkosta hans, atgervis og
glæsimennsku.
Kári var hinn fjölhæfasti glímumað-
ur, jafnfimur í sókn og vörn. Helztu
glímubrögð hans voru: Klofbragð, snið-
glíma og leggjarbragð. Kári tók þátt
í mörgum kappglímum og sýningar-
glímum. Alls var hann þáátttakandi í
sex Íslandsglímum 1908—1913 og stóð
mjög framarlega í öllum þessum glím-
um, gekk hann t. d. í Íslandsglímunni
1912 næstur að vinningum Sigurjóni
Péturssyni, sem þá varð glímukappi Is-
lands. Er vert að geta þess, að á þess-
um árum var ekki við neina aukvisa
að eiga, þar sem voru menn eins og
Sigurjón, Hallgrímur Benediktsson og
Guðmundur A. Stefánsson ásamt mörg-
um öðrum snjöllum glímumönnum, er
þrautæfðu glímu.
Karlmennskulund Kára Arngríms-
sonar er við brugðið, hvar sem hann
gekk að í íþróttaleikum. En heima í
héraði hans er líka höfð til frásagnar
um frækni hans sagan af því, þegar
hann var á rjúpnaveiðum uppi í há-
brúnum Kinnarfjalla og slysaskot
hljóp úr byssu, reif kviðvöðva hans að
innyflum og tætti sundur aflvöðva upp-
handleggs. Þá reyrði hann föt að sér
og gekk heim einn og óstuddur, þó að
blóðrás mæddi og blóð yrði eftir í
hverju spori.
Kári
Arngrímsson
34
SKINPAXI