Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2008, Blaðsíða 56

Náttúrufræðingurinn - 2008, Blaðsíða 56
Náttúrufræðingurinn Hitastig ("C) 6. mynd. Kjörhiti til vaxtar hjd þremur stærðarflokkum af hlýraseiðum.13 Út- reiknaður kjörhiti er sýndur á hverri mynd. - Optimal temperature for growth in three size classes of juvenile spotted wolffish. Calculated optima are shown in each figure. og 12°C) í sex mánuði, frá nóvember 2003 til júní 2004.13 Settar voru upp átta grunnar eldisrennur, þ.e. tvær með sama hitastigi. í hverri rennu voru einstaklingsmerkt 20-22 seiði og vöxtur metinn út frá þeim. Daglega var fylgst með hitastigi, súrefnisinnihaldi og seltustigi eldis- vatnsins. Þyngd fiskanna var mæld við upphaf tilraunar (meðalþyngd var 71,2 g) og með fjögurra vikna millibili eftir það og vöxtur metinn. Hugmyndin með þessari tilrauna- uppsetningu var að skoða hvort og hvernig kjörhiti hlýra breytist með stærð, en algengt er að kjörhiti lækki með aukinni stærð hjá fisk- um. Til nánari útskýringar voru þrír hópar aldir við stöðugt hitastig, eða 6, 8 og 12°C. Fjórði hópurinn var alinn við náttúrlegan sjávarhita í eldisstöð Hlýra ehf á tímabilinu, en hann var 4°C að meðaltali. Fimmti seiðahópurinn var síðan alinn þannig að eftir því sem á tilrauna- tímann leið var hann færður niður um hitahóp (hitatröppur) til þess að nýta sem best hugsanlegt kjör- hitasvið. Þéttleiki var ávallt sam- bærilegur í öllum hópum. Fram kom greinilegur munur í vexti á milli hópa, þar sem seiði við lægra hitastig (4 og 6°C) uxu jafn vel eða betur en hópar sem aldir voru við hærra hitastig (8 og 12°C). Þessar niðurstöður sýna að hlýri þrífst vel við lágan eldishita og jafnframt að hann hefur góða vaxtargetu við lágt hitastig. Kjörhiti til vaxtar fyrir 130-380 g hlýraseiði reynist vera á bilinu 6-8°C (6. mynd) og lækkar með aukinni stærð.13 Fyrir 130 g seiði var reiknaður kjörhiti til vaxtar 7,9°C en um 6,6°C fyrir seiði á bilinu 215-380 g (6. mynd). Af þessu leiðir að hlýri hentar vel sem eldis-tegund jafnvel á Aust- fjörðum þar sem hitastig sjávar er afar lágt, en hiti þar sveiflast úr 10“C þegar heitast er og niður í 1-2°C þegar kaldast er. Sýni voru tekin úr öllum fiski sem alinn var í þessari tilraun og kannað hvort finna mætti megindleg erfðamörk (quantitative trait loci, QTL) í próteinum og þannig flýta fyrir uppbyggingu eldis og kyn bóta. í stuttu máli þá tókst að finna slíka samsvörun hjá hlýra í tveimur ensímkerfum sem tengjast meltingu (pýrúvat-kínasa og laktat- dehýdrógenasa) og í mRNA-svörun fiskanna.16 Þetta kann að auðvelda val á hugsanlegum efnivið til kyn- bóta og flýta enn frekar fyrir þróun eldisins. Eldiskerfi Hlýrinn er botnfiskur og nýtir því illa rúmmál eldisrýmis í dýpri kerum eða kvíum. Líkt og hjá lúðu og sandhverfu í eldi hefur verið litið til þess að þróa eldiskerfi sem hefur mikið flatarmál miðað við rúmmál. í því Ijósi var byggt upp eldiskerfi í Neskaupstað úr grunn- um eldisrennum (7. mynd). Stærri eldisstöð mætti hugsa sér að byggja upp þannig að rennum yrði komið fyrir á mörgum hæðum og vatn rynni milli hæða eftir einhverja meðhöndlun. Rannsókn á vaxt- argetu hlýra (meðalþyngd 106 g) í grunnum rennum annars vegar og í hefðbundnum hringlaga eld- iskerum hins vegar leiddu í ljós allt að 14% meiri vöxt og 17% betri fóð- urnýtingu í grunnum rennum.17 Það virðist því fýsilegur kostur að byggja upp eldiskerfi úr grunnum rennum á landi. Ókostir við slíkt eldiskerfi er hins vegar að erfitt getur verið að tryggja næg vatnsgæði og jafnt streymi í stærri rennum. Athuganir hafa verið gerðar í Noregi með að ala hlýra í kvíum sem útbúnar voru með flötum botni þar sem hlýri gat hafst við. Eftir 14 mánuði hafði hlýri í kvíum vaxið jafn vel og hlýri sem alinn var í kerum á landi.18 Því er kvíaeldi ekki útilokað við fram- leiðslu á hlýra. r'V— Sii; 7. mynd. Hlýra er hægt að ala ígrunnum eldisrennum og nýta þannig eldisrýmið vel. - Spotted wolffish can easily be reared in shallow raceways. Ljósm./Photo: Atle Foss. 136
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.