Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1995, Blaðsíða 99

Náttúrufræðingurinn - 1995, Blaðsíða 99
verið fleiri. Vikrahraunið frá 1961 nær ekki inn á kortlagða svæðið (2. mynd), en það liggur alveg við útjaðar þess vestur af Vikrafelli. ■ HRAUN VIÐ HERÐUBREIÐ Landið umhverfis Herðubreið og Herðu- breiðartögl er allt þakið hraunum frá nú- tíma, sem sum Itver verða ekki beinlínis rakin til sprungureinar Dyngjufjalla- megineldstöðvarinnar. Frá Flötudyngju, rúma 3 km vestan við Herðubreið, hafa runnið hraun upp að henni og í gegnum skarðið á milli hennar og Herðubreiðar- tagla, þar sem þau mynda hálfa dyngju sem þekur allt svæðið austur að Jökulsá og norðaustur að Herðubreiðarlindum (2. mynd). Þessi hálfa dyngja er skemmtilegt dæmi um það hvernig þröngt skarð, sem dyngjuhraun rennur í gegnum, getur birst sem dyngjumiðja þó að hinn raunverulegi dyngjugígur liggi þar nokkuð frá. í skarðinu við norðurenda Herðubreiðar- tagla hafa Flötudyngjuhraun runnið upp að litlum eldvörpum þar sem nokkrir smágígar liggja á sprungu frá austri til vesturs (2. mynd). Gígarnir á Flötudyngju eru á vestnorðvestlægri sprungu en hraun- rennslið frá henni ber öll einkenni dyngju- hrauna. Norðan Herðubreiðar eru Flötudyngju- hraun grafin undir yngri hraunstraum sem runnið hefur frá norðlægri gossprungu á sprungureininni sem liggur frá Dyngju- fjöllum í áttina að Hrútsröndum og Koll- óttudyngju. Þetta hraun umgirðir norðan- verða Herðubreið og það hefur runnið austur í farveg Jökulsár á milli Herðu- breiðarlinda og Grafarlanda, þar sem það er nefnt Lindahraun. Það er yngra en síðasta hamfarahlaupið í Jökulsá (Haukur Tómasson 1973) og því vart yfir 2000 ára gamalt. Það gæti jafnvel hafa runnið á sögulegum tíma, sem er þó heldur ósennilegt. Annar hraunstraumur frá þess- ari sömu gossprungu hefur fallið sunnar lil austurs á milli Flötudyngju og Svörtu- dyngju og alveg upp að veslurhlíðum Herðubreiðartagla (2. mynd), svo að ekki er hægt að sjá hvor af þessum smávöxnu dyngjum er eldri. Óvíst er hvort Svörtu- dyngjuhraun ná eitthvað inn á kortlagða svæðið því að þunnfljótandi hraun frá Dyngjufjöllum hafa runnið ofan á þau allt uinhverfis dyngjuna. ■ HOLUHRAUN Holuhraun nefnist 90-100 ferkílóinetra unglegt hraun sem liggur við norðurjaðar Dyngjujökuls. Það liggur ofan á Kreppu- tunguhraunuin, a.m.k. að nokkru leyti, en bæði útlits og aldurs vegna getur það ekki llokkast með þeini. Ólafur Jónsson (1945) leiðir nokkrunt líkum að því að það hafi runnið a.m.k. að nokkru leyti árið 1797, enda er það mjög unglegt í útliti. Hins vegar er þessi aldursgreining hans ekki studd mjög sterkum rökum og engar frásagnir er að finna um meðfylgjandi jökulhlaup. Holuhraun hefur aðallega runnið frá tveim gossprungum (2. mynd) sem sennilega hafa myndast í sama gosi. Líklegast heldur sú syðri þeirra áfram inn undir jökulinn. Hið gífurlega aurmagn í vestanverðum Dyngjujökli og útlit hans bendir til eldsumbrota þar á síðari öldum, en þeim mun ávallt fylgja jökulhlaup. Frásagnir eru til af mörgum jökulhlaupum í Jökulsá á Fjöllum á tímabilinu 1655 til 1730 (Sigurður Þórarinsson 1950, Sigur- jón Páll ísaksson 1984), en þau benda eindregið til eldsumbrota í Dyngjujökli á þeim tíma. Spurningunni um aldur Holu- hrauns er því ekki fullsvarað að nn'nu áliti. Nokkur eldri gígbrot finnast við vestur- jaðar Holuhrauns, 500-1000 m frá jökl- inum. Þau hafa ekki verið rannsökuð nánar, en þau gætu tilheyrt Krepputungu- hraunum. ■ ARNARDALSÖLDUGÍGAR Arnardalsöldugígar liggja austan í hlíðum Arnardalsöldu. Þarna eru gígbrot úr rauð- brenndu og svörtu gjalli og lítil, máð 207
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.