Andvari - 01.01.1982, Síða 42

40
TÖNNES KLEBERG
ANDVARI
Silfurbandið, er frá segir hér að neðan.
var hinni löngu herleiðingu Codex Argenteus lokið og handritið loks komið
í var innan vébanda Uppsalaháskóla, sem um þessar mundir mótaðist svo
mjög af Olof Rudbeck, er þar bar þá höfuð og herðar yfir alla.
I hinu stórsænska ríki þeirra Veriliusar, Stiernhielms og Rudbecks var
gotneska Silfurbiblían einstæður dýrgripur. Magnus Gabriel De la Gardie
vissi fullkomlega, hve stórmikils virði gjöf hans var, þegar hann sem kanslari
Uppsalaháskóla og ríkisins afhenti á fundi í háskólaráði 14. júní 1669 Codex
Argenteus, ásamt nokkrum öðrum mjög dýrmætum handritum, bókasafni
Uppsala Akademis til ævarandi varðveizlu.
I ræðu sinni talaði hinn göfugi gefandi um Codex Argenteus sem ,,hið
gamla frumrit Wulphila og texta á forngotnesku yfir hina 4 guðspjallamenn“,
og er það nokkuð orðum aukið. De la Gardie var ekki sízt glaður og stoltur
yfir því „að geta nú fært föðurlandinu það aftur, þar sem það hafði í svo mörg
hundruð ár verið að velkjast í framandi höndum“; verk Wulfila var í augum
Stórsvía þess tíma sænskt verk í húð og hár.
Afhending Codex Argenteus var hátíðlegur viðburður í sögu Háskóla-
bókasafnsins í Uppsölum. Biblían hafði einnig fyrir afhendinguna verið færð
í hátíðarbúning, er væri nafni hennar samboðinn. Gefandinn hafði látið binda
hana í „skrautlegt og vandað silfurband, með mynd Wulfila og umræddrar
bókar skrifarans“. Hinir mætustu menn stóðu að þessu glæsta bandi, er bar
sænskri barokksilfursmíð fagurt vitni. Enginn annar en David Klöcker Ehrens-
tahl hannaði bandið, en hirðgullsmiðurinn Hans Bengtsson Sellingh smíðaði.
Fremri hliðin er skreytt táknmyndum: Tíminn, sem veltir steininum af gröf