Andvari - 01.01.1982, Qupperneq 85

ANDVARI
EKKJAN í HOKINSDAL
83
jörðin gæti byggst, en þó sem minst
þar til sá nýi eigandi ráðstafar því. -
Svo veit jeg ekki annað en úttalað sje
um þetta mál í bráð. . . .“
Um svipað leyti, eða 22. nóv. 1882,
hefur Þorvaldur læknir skrifað Tryggva
og hefur að vanda mörg erindi að reka.
En um jarðamálin segir hann:
Eg vona að afsalsbréfið fyrir Arnar-
dalnum sé nú á leiðinni til mín, enda
værum við Mdme Margrét illa stödd,
ef það eigi kæmi í vetr. Það eru þegar
byrjaðar transa'ktiónir á hundruðunum
sem hennar eign, samkv. bréfum yðar
og fullmakt, að við ekki heiðarlega get-
um dregið okkur tilbaka.
Skiptaráðandinn í Reykjavík um
þessar mundir var Theódór Jónassen
bæjarfógeti þar 1878-86, síðan amtmað-
ur í Suður- og Vesturamti til dauðadags,
1891. Honum sendi Tryggvi skjal „um
það sem jeg veit og get upplýst um bú
rektors Jens sál. Sigurðssonar . . .“ og
fáeinar línur með, sem lýkur á þessa
leið: „Ætli hr. M. Stephensen vilji ekki
taka Vz Gljúfrá eftir virðingarverði
handa Bókm.fl. upp í þess skuld hjá
búinu? Hvað verðið snertir held jeg
það sje óhætt.“
Magnús Stephensen síðar landshöfð-
ingi var þá yfirdómari í Reykjavík, og
árin 1877-84 var hann forseti Reykja-
víkurdeildar Bókmenntafélagsins. Var
hann ötull og kappsamur í þeirri stöðu
og hóf í raun baráttuna fyrir því að
félagið flyttist alfarið heim frá Kaup-
mannahöfn. Nú benti Tryggvi honum
á hugsanlega færa leið til þess að ná
inn gamalli skuld, sem margir hefðu
talið örvænt um eins og á stóð.
Hinn 10. janúar 1883 leikur flest í
lyndi hjá Þorvaldi ísafjarðarlækni, svo
sem marka má af bréfi hans til Tryggva
þann dag:
Hafið kærar þakkir fyrir bréf yðar
12. nóvbr. og allt ómak yðar með Arnar-
dalinn. Kaupbréfið kom líka frá skipta-
réttinum í Reykjavík, svo allt er nú á
því hreina.
Eg skal hafa eptirlitið með Gljúfrá
þartil öðruvísi verðr ráðstafað. Afgjald-
ið af henni í ár var brúttó 66 kr. 81 eyr„
en landskuldina verð eg líklega að færa
niðr næsta ár.
1 bréfi yðar frá Akreyri skrifuðuð
þér mér, að eg skyldi fá allt afgjaldið
af hlutum dánarbúanna í ár; en nú
lætr skiptaréttrinn ekkjuna fá helming-
inn, og hinum helmingnum eigum við
að skipta milli okkar. Afgjaldið í ár,
sem tilfellr dánarbúunum, er 184,46,
og koma því nú til skipta milli okkar
92,23, og er það næsta lítið, þarsem
þér aldrei hafið fengið neitt, og ég alls
30 kr. 19 a. (eða % þaraf, því % var
frá ekkjunni) í þessi 6-7 ár sem eg hefi
haft með þetta að gjöra. Og í ár (1882)
hefi eg orðið að senda tvisvar vestr; en
eg læt nú ekkjuna borga það, ef hún,
sem eg vona, hefir nokkurn hag að
mun af kaupunum. Þegar eg segi af-
gjaldið í ár af Arnardal alls 276,69, þá
er þar við að athuga að vertollar eru
þar taldir með verðinu í ár, en eru þó
fyrir síðasta fardagaár. Vertollar þessa
fardagaárs geta orðið mikið minni, ef
fiskr verðr í lægra verði og færri tollar.
Núna voru þeir 288,75, fyrir nokkrum
árum aðeins 111,09! með grunnleigu,
sem í ár er 24,80 -
Eg bið yðr láta mig vita, hve mikið
ekkjan hefir átt ytra til að borga með,
til þess að eg geti gjört henni skilagrein
fyrir öllu, og allan kostnað sem leitt
hefir af kaupunum fyrir hana.
Eg læt fylgja ávísun á 400 kr. hjá