Andvari - 01.01.1933, Blaðsíða 27

Andvari
Fiskirannsóknir.
23
sem ulan til nefnist Skagagrunn, langt norður í haf (á
66 45' n. br.) austan við Húnaflóadjúpið, en milli þess
og Grímseyjargrunns, sem naer álíka langt út og Skaga-
grunnið, er breitt djúp, sem kvíslast í Skagafjarðardjúp
að vestan og Eyjafjarðarál að austan, hvort sínum
*negin við Fljóta- og Siglunesgrunnið. Loks er breitt
djúp á milli Grímseyjargrunns og Sléttugrunns og kvísl-
ast það, líkt og hin, útdjúpin, í tvö mjórri djúp eða ála,
Skjálfanda- og Axarfjarðardjúp inn í samnefnda firði,
hvort sínum megin við Tjörnesgrunnið. Sléttugrunn ligg-
ur út og norður af Sléttu, álíka langt út og Stranda-
Srunnið og afgirðir að sínu leyti að austanverðu djúpin
þrjú, sem senda hvort sína tvo ála inn í Norðurflóann,
eins og Strandagrunn gerir það að vestanverðu 0
Á grunnum þessum er botninn yfirleitt nokkuð harður,
eins og gerist, vegna þess, að straumarnir bera leirinn
af þeim niður í djúpin eða álana á milli grunnanna,
líkt og þegar vindar feykja lausamjöll af hæðunum niður
í lægðirnar. Verður því botninn í djúpum og álum
niest leir og hann oft djúpur og blautur.
Á líf og göngur fiska við Norðurland hefir hið um-
rædda misdýpi mikil áhrif: Á haustin, þegar sjór fer að
kólna, dregur sá fiskur, yngri og eldri, sem ekki þarf
að fara til hrygningar vestur og suður fyrir land, sig
niður í álana og djúpin og dvelur þar veturinn og fram
1) Merkir skipstjórar, sem hafa fiskað með botnvörpu eða lóð
•tjúpt úti fyrir Norðurlandi, segjast hafa orðið varir við hrygg
*"eð 100—150 faöm. dýpi, frí NA-horni Strandagrunns og austur
undir Kolbeinsey, þar sem eftir kortinu á að vera 200 - 300 fðm.,
(sjá skýrslu 1925—26, bls. 70), og komist þar á fisk. Væri full
þörf að þetta svæði væri mælt upp, svo að vissa fengist um þenna
*rVS9. Er líklegt, að hann muni, ef hann er til, og liggur svo sem
ætað er, vera góð fiskislóð, auk þess sem hann á að hafa nokkur
áhrif á botnhitann í Norðurflóa.