Vaka - 01.09.1929, Síða 125

Vaka - 01.09.1929, Síða 125
[ vaka] IUTFREGNIR. 251 Greipssyni, né Gunnari Gunnarssyni að þakka. Það er af því, að orð Ugga og hugsanir bera of víða vitni um sérgæði og sjálfsánægju, til þess að geta tryggt honum óskifta samúð lesandans, — þrátt fyrir hinn glæsilega stíl. Og hér vaknar sú spurning ósjálfrátt: Hvort er það skáldsaga eða æfisaga sjálfs sín, sem Gunnar Gunnars- son hefir verið að rita? Spurningin kann að sýnast ó- þörf. Og ég hefi í undanfarandi hugleiðingum iniðað við, að hér væri um skáldsögu að ræða. Ritið virðist sjálft styðja þá skoðun við fyrstu sýn. En jafnvel fyrsta bindi hefir ærna bresti, ef það á að dæmast sem skáld- saga, og hin síðari þó fleiri. Það er af því, að Gunnar Gunnarsson grípur hvarvetna fram fyrir hendur Ugga Greipssyni. Hann fær ekki leyfi til þess að vera slikt barn, sem hann er í raun og veru, af þvi að höf. þarf jafnan að láta frumleika sinn og stílgáfu ljóma l'yrir augum lesandans. Margar af hugleiðingum Ugga eru ekki hans eigin hugleiðingar, lilátt áfram vegna þess, að þær falla utan þeirra hugkvía, sem barn á hans aldri greinir hlutina innan og skýrir þá fyrir sér og setur þá í samhengi. Gunnar Gunnarsson skortir hér þá drotlinhollustu listamannsins við hlutverk sitt, að hafa hemil á andríki sínu og skarpskyggni, unz Ugga var vaxinn svo fiskur um hrygg, að það mætti með nokkru móti trúlegt verða, að það væri hann en ekki Gunnar Gunnarsson sem talaði. Gunnar Gunnarsson fer hér fram með hætti þess, er ritar æfisögu sína og verður það að lýtum á bókinni, ef um skáldsögu er að ræða. En geruin þá ráð fyrir, að það sé sjálfsæfisaga Gunnars Gunnarssonar, sein hér ræðir um. Nokkrir af ágöllum þeim, cr hér liafa verið gerðir að umtalsefni, falla þá í hurtu af eðlilegum ástæðum. Höf. er, ef því er að skifta, frjálsari um niðurröðun efnisins. Hann Iosnar að vissu leyti við þá skyldu að „motivera" at- burðarásina. En aðrir ágallar birtast í staðinn, og að minni hyggju engu minni en þeir, er áður var getið. Þess er þá að geta, að maður, sein nokkur dcili veit á íslenzkuin bóknienntum og listum síðustu tuttugu árin, hlýtur að kannast við alla þá Islendinga, er fyrir koma í „Hugleiki Mjöksiglanda“ auk Ugga Greipsson- ar. Að minnsta kosti lor mér svo, að ég þóttist ekki í vafa um, við hverja væri átt. Og einkum styrkist mað-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Vaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.