Menntamál - 01.03.1936, Blaðsíða 21

MENNTAMÁL
19
Kvikmyiidir í skólum.
Þegar fyrstu kvikmvndirnar liðu yfir hvita tjaldið fyr-
ir augum undrandi manna, hefir sennilega fæsta órað
fyrir, að í uppgötvun þessari væri fólginn vísir að einu
stórvirkasta menningartæki, sem upp hefir verið fundið.
Það reyndist þó svo.
En það er ekki kvikmyndanna sök, þótt „Mammon rang-
lætisins“ hafi tekið þær í sína þjónustu og gert þær fyrst
og fremst að fjáröflunartæki, eins og þær hafa að mestu
verið og eru enn í dag. Kvikmyndirnar liafa öll skilyrði
til þess að geta verið hið merkilegasta tæki og fljótvirk-
asta, til þess að veita lifandi og ódvra fræðslu um flest
milli himins og jarðar, um það, sem gerzt hefir og er að
gerast. Kvikmyndin getur á örstuttu augnabliki seitt fram
ljóslifandi fyrir augum vorum og túlkað margt það, sem
„hið lifandi orð“ væri í ráðaleysi með að skýra á við-
unandi hátt. Og tækni og fullkomnun kvikmyndanna
fleygir fram með hverjum degi og ári, sem líður.
Þetta er flestum kunnugt. En það gegnir mikilli furðu,
live seint hefir verið brugðið við að nota kvikmynd-
irnar beinlínis í þágu fræðslu og menningar. Um al-
menna, skipulagða starfsemi í þessu efni af hálfuhinsop-
inbera hefir ekki verið að ræða, hvergi, svo að kunnugt
sé, nema í Rússlandi. Framleiðsla kvikmyndanna hefir
gersamlega verið á valdi einstakra iðjuhölda í þeirri grein,
og þeir liafa af eðlilegum ástæðum framleitt langsam-
lega mest af spennandi rusli. Það borgar sig bezt.
Þó hefir á síðari árum dálítið borið á viðleitni slcóla-
manna um að hagnýta kvikmyndir við kennslu. Grann-
þjóðir vorar á Norðurlöndum eru þegar komnar á nokk-
urn rekspöl í því efni. En hér á Islandi hefir þessu máli
verið of lítill gaumur gefinn af forráðamönnum fræðslu-
2*