Menntamál - 01.06.1950, Síða 27

MENNTAMÁL
89
ur slíkum drengjum getur góður agi haldið í skefjum, en
því fleiri sem þeir eru, þess áræðnari og örðugri eru þeir
bæði félögum sínum og kennurum. Það er óendalega miklu
örðugra að koma á og viðhalda góðum, föstum venjum og
siðum í fjölmennum en í fámennum skólum.
Bekkjardeildir unglinga- og gagnfræðastigsins eru hér
í Reykjavík oft svo fjölmennar, að það rýrir mjög árang-
urinn af starfi kennarans og torveldar það. Það er ekki
óþekkt fyrirbæri, að 40 til 50 unglingum sé hrúgað saman
í eina stofu. Að sjálfsögðu er mjög örðugt fyrir kennara
að sjá, hvort allur þessi hópur fylgist með í kennslustund
og enn örðugra getur orðið að fá börn, sem farin eru að
slá slöku við, til þess að bæta ráð sitt, af því að það er
ekki hægt að taka fyrir það í tíma. Kennarinn kinokar
sér við að gefa mörg skrifleg verkefni, af því að það tek-
ur svo mikinn tíma að leiðrétta þau, að hann kemst ekki
yfir það. Það verður að taka tillit til þess, að kennarar,
sem búa við 7—10 þús. króna húsaleigu, geta alls ekki
lifað af venjulegum kennaralaunum, heldur eru þeir
neyddir til að taka eins mikla aukavinnu eins og þeim
er hægt að komast yfir. Kennarar velja því, að sjálfsögðu
munu margir segja, þá kennsluaðferð, sem krefst minnstr-
ar vinnu af þeim. Aðferðin er að setja börnunum lexíu
fyrir heima, nokkrar blaðsíður í kennslubókinni, og hlýða
svo yfir í næsta tíma. Starf kennarans verður því ein-
göngu að líta eftir, að börnin læri sjálf, hann hjálpar
þeim lítið með að skilja verkefnið, og þarf þess vegna
heldur ekki að undirbúa kennslustundir sínar, nema rétt
að kunna jafnmikið og nemendurnir. Á þessari kennslu-
aðferð byggist sá möguleiki að láta menn kenna, sem að-
eins hafa litlu meiri þekkingu í námsgreininni en nem-
endurnir. En eins og kunnugt er, eru kennarar gagnfræða-
stigsins mjög misjafnlega skólagengnir: gagnfræðingar,
stúdentar, kennaraskólagengnir menn, háskólastúdentar,
guðfræðingar, prestar, lögfræðingar, magistrar og dokt-