Menntamál - 01.06.1950, Qupperneq 45

Menntamál - 01.06.1950, Qupperneq 45
MENNTAMÁL 107 vel eykst. Mistakist tilraunin hins vegar, hverfur áhuginn eða veldur leiða. En það er engin sönnun þess, að það sé áhuginn, sem skapar hinn góða árangur, þvert á móti virð- ist sem áhuginn sé árangur þess að starfið hafi heppnazt." Áhuginn er því mjög háður því, hvort starfið heppnast eða ekki. En það heppnast því aðeins, að það sé ekki nem- andanum ofviða. Heppnist starfið, eykst áhuginn og viljinn til áreynslu. Fái nemandinn hins vegar verkefni, sem hon- um er of erfitt eða of létt, fá hæfileikarnir hvorki þá æf- ingu né þroska, sem þeir þarfnast, sem er þó markmið kennslunnar. Nú hlýtur sú spurning að vakna, hvort lestr- argeta barnanna sé svo jöfn, að við getum með góðri sam- vizku látið þau fylgjast að eða ekki. í þessu efni má kennar- inn ekki eingöngu treysta á tilfinningar sínar og lauslegt mat. Við verðum að nota viðurkennt mál, sem mælir ná- kvæmlega getu barnsins, það er a. s. að prófa það. Prófin eiga að vera kennaranum leiðarvísir og ábending um það, sem ábótavant er, þá getur hann fengið tækifæri til þess að bæta úr því, sem hann finnur ábótavant í lestri nem- andans. Þetta er að vísu mun auðveldara fyrir t. d. flestar aðrar þjóðir en okkur, því að þær eiga miklu fullkomnari ,,standardiseruð“ próf til þessara hluta en við, auk þess sem þær eiga á að skipa fjölmörgum skrifstofum með sæg skólasálfræðinga sem vinna úr prófunum, jafnóðum og þau berast. Börn hafa gaman af prófum og hlakka til þeirra. Eflaust er ástæðan sú, að þau sjá þá svart á hvítu, hvar þau eru stödd, borið saman við næsta skipti áður. Að jafn- aði hefur barnið ekkert að miða getu sína við annað en félaga sína. Þetta er mjög lamandi fyrir lélega lesara, því að þeir hafa sjaldnast neinn möguleika til þess að keppa við þá, sem miklu betri eru. Þetta staðfestir aðeins getu- leysi þeirra og flýtir fyrir uppgjöf. En það er einnig lam- andi fyrir góðu lesendurna, því að þeir fá miklu síður tæki- færi til þess að leggja sig alla fram. Án þess nær enginn nemandi hámarki í getu. Við prófin gefst barninu kostur
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Menntamál

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.