Menntamál - 01.04.1959, Qupperneq 39

MENNTAMÁL
33
Vidhorf og óskir kennarasamtakanna.
Það hefur jafnan verið kappsmál kennarasamtakanna
að efla, auka og bæta kennaramenntunina. Kennararnir
finna bezt sjálfir, hvar skórinn kreppir. Þeim er það ljóst,
að heimilin ætla þeim síaukna ábyrgð, oft fram yfir það,
sem nokkur skóli getur veitt, og breytt atvinnulíf krefst
síaukinnar eða breyttrar þekkingar og leikni.
Það er viðurkennt með menningarþjóðum, að kennara-
samtökin skuli jafnan kvödd til ráðuneytis um allar meiri
háttar breytingar á skólamálum, hvort heldur er löggjöf
eða framkvæmd. Svo hefur og verið á íslandi. Með sam-
þykki og að ósk kennarasamtakanna hefur kennaranámið
verið aukið, en ýmsar óskir kennarasamtakanna hafa ekki
komið til framkvæmda. Ég nefni hér nokkur atriði úr sam-
þykktum og ályktunum kennara frá undanförnum árum,
og hygg ég, að þeir standi einhuga að þeim:
Tækifæri til framhaldsmenntunar, skapleg aðstaða til
æfingakennslu við Kennaraskólann, færi á aukinni sér-
menntun og nokkurt kjörfrelsi um námsgreinar við
Kennaraskólann, aukið rannsóknarstarf í þágu íslenzkra
uppeldismála, aukið sérfræðilegt ráðgjafastarf í skólum,
skipuleg fræðsla til þess að tryggja starfandi kennurum
lifandi tengsl við merkustu nýjungar í starfsgrein þeirra.
Frumvarp Karls og Björns.
Nú hefur komið fram á Alþingi frumvarp til laga um
breyting á lögum nr. 34 1946 um fræðslu barna. Flutnings-
menn eru Karl Kristjánsson og Björn Jónsson, en Karl
hefur áður flutt svipað frumvarp. Frumvarpið er á þessa
leið:
1. gr.
Aftan við fyrri málsgrein 16. gr. laganna bætist nýr
málsliður, svo hljóðandi:
Þó má skipa próflausa kennara, þegar þeir hafa starfað
sem ráðnir eða settir kennarar í 10 ár eða lengur, ef hlut-