Menntamál - 01.04.1959, Blaðsíða 45

MENNTAMÁL
39
sögn í lögskipuðum námsgreinum, hverjum eftir sínum
þroska.
Þessi upphafsgrein fræðslulaganna frá 1946 ákvarðar
að líkindum ótvíræðar en nokkur lagastafur annar, hversu
mikilvægt hlutverk hverri þeirri stofnun er falið, sem
býr menn undir kennslustörf, og hún kveður skýrast á
um það, hversu víðtækar skyldur eru lagðar kennurum á
herðar. Það má líka orða þetta á annan veg: Hvergi er
ljósar sagt til um íhlutunarskyldu kennarans. Hvergi er
ramlegar minnt á, að hver sá skyldi fullvaxinn starfi
sínu, er hlýtur kennararéttindi.
NIÐURLAG.
Voldugar þjóðir þykjast nú fremur en nokkru sinni fyrr
eiga örlög sín undir menntun þegnanna, jafnt lærðra sem
leikra. Höfuðkapp er lagt á að veita hverju barni þá
fræðslu, sem því má verða notadrýgst og farsælust. Vel
menntaðir þegnar eru stórauður hverrar þjóðar. Æðri
vísindi nýtast ekki án góðrar alþýðumenntunar, en alþýðu-
menntunin er nú að verulegu leyti lögboðin í hendur
kennara í skólum skyldunáms.
Atvinnulíf nútímans, mótað af vísindum og tækni, er
miskunnarlaust í baráttunni og samkeppninni um hæf-
ustu mennina. Ríkisvaldið beitir þar ýmissi beinni og
óbeinni íhlutun með pólitískum og efnahagslegum að-
gerðum og hefur því mikil áhrif á það, hvar í verksveit
menn skipast.
Þau sannindi eru þrautlúð, að kennarastarfið er ábyrgð-
arstarf. Hitt vita færri en skyldi, að það er svo vanda-
samt, að góð kennaraefni eru eigi aðeins torfengin, held-
ur einnig torfundin.
Nú hillir undir ný húsakynni og stórbætt vinnuskilyrði
við Kennaraskólann. En kennaraskortur í flestum löndum
veraldar, sem líkja má við ísland um menningarstig, lítt
háður eðli og gerð kennaramenntunarinnar og stofnana