Menntamál - 01.04.1959, Blaðsíða 44

38
•MENNTAMÁL
Það ætti að vera áhuga- og baráttumál kennarastétt-
arinnar, að við getum orðið sjálfum okkur nógir um
menntun kennara og annarra, er kennslu- og uppeldis-
störfum sinna, og ættu samtök kennara að vinna að því,
að Kennaraskólanum og öðrum stofnunum, er gegna skyldu
hlutverki, sé veitt aðstaða til að starfa að lögum, en fyrst
og fremst hvílir sú skylda að sjálfsögðu á fræðslumála-
stjórninni.
Það verður jafnan meginhlutverk Kennaraskólans að
sjá skólum skyldunámsins fyrir hæfum kennurum. Vænta
verður þess, að skyldunáminu sé jafnan hagað svo, að vel
sé fullnægt þörfum hvers barns með hliðsjón af séreðli
og séraðstæðum þess sjálfs og þeim veraldarkjörum, sem
framundan eru á hverjum tíma. Því verður að krefjast
þess, að námsskrá skyldunámsins sé jafnan endurskoðuð
á hæfilegum fresti.
Kennaramenntunin verður jafnan að hafa hliðsjón af
þessum þörfum, og er því engum skóla landsins skyldara
að fylgjast með kröfum tímans en Kennaraskólanum.
Hins vegar er hann orðin nógu gömul stofnun til þess
að eiga sæmilega skýrt mótaða hugsjón kennarans, sem
hafin er yfir skyndibreytingar líðandi stundar.
Vikið var að því í upphafi þessa máls, að kennarar
landsins stjórnuðu þessi missirin 35—40 þúsund nemend-
um að verki, og lesendur voru hvattir til að meta dags-
verk hinna 35 þúsund verkamanna til fjár. En kennurum
er falin meiri ábyrgð en öðrum verkstjórum. Starf þeirra
skal metið við það, til hvers þroska þeir koma nemendum
sínum. Hlutverk barnaskóla, en það er jafnframt hlut-
verk kennaranna, er skilgreint svo í fræðslulögunum frá
1946:
Barnaskólar skulu leitast við að haga störfum í sem
fyllstu samræmi við eðli og þarfir nemenda sinna, hjálpa
þeim að öðlast heilbrigð lífsviðhorf og hollar lífsvenjur,
vera á verði um líkamshreysti þeirra og veita þeim til-