Menntamál - 01.04.1959, Blaðsíða 32

26
MENNTAMÁL
BRODDI JÓHANNESSON:
KennarafæS — kennaramenntun.
Kennarastarfið ábyrgðarstarf. Alvara — Jcurteisi — háð?
í hverri veizlu, sem kennara er til boðið, er hann minnt-
ur á það með fögrum orðum, að starf hans sé ábyrgðar-
starf. Flestir kennarar munu vita þetta án áminningar,
en margir í þeirra hópi munu draga í efa, að öðrum sé
það jafnljóst. Einkum komast þeir ekki hjá því að reyna
til þrautar, að ábyrgðarvitund og góður vilji kennara
verður að engu, ef þeir aðilar bregðast skyldu sinni, sem
eru honum samábyrgir eða vera skyldu ábyrgir um kjör
hans og kosti í námi og starfi.
Það er erfitt að meta ábyrgð manna yfirleitt, og sjálf-
sagt er það óvíða örðugra en í uppeldisstarfi. Stundum
má þó gera þau dæmi einföld, er flókin virðast við fyrstu
sýn, ef rétt er á litið. í skólum landsins munu nú vera
32 til 34 þúsund nemendur, sem skila fullum námsdegi.
Auk áður talinna nemanda koma 4 til 6 þúsund nemendur,
sem vinna ekki nema hluta af deginum að námi. Þannig
eru skráðir nemendur í skólum landsins 35—40 þúsund,
sbr. skýrslu fræðslumálaskrifstofunnar, Menntamál 2,
1958, bls. 131 og áfram. En við þessa tölu bætist svo álit-
legur hópur nemenda, sem kaupa einkatíma og hvergi eru
skráðir í skóla.
Það er m. a. hlutverk kennara að stjórna þessum 35-40
þús. einstaklingum að verki, Vð—Vi allrar þjóðarinnar.
Vinnubrögð þeirra á hverjum tíma og um alla framtíð
ráðast að verulegu leyti af verkstjórn kennarans. Reikn-
ingsglöggir menn geta áætlað hópnum dagkaupið. Hvort