Menntamál - 01.04.1959, Blaðsíða 77

MENNTAMAL
71
barn, sem hlustar dag eftir dag á kennslu, sem yfirgeng-
ur skilning þess, skrópi öðru hvoru. Við gætum litið í eig-
in barm, ef neyða ætti okkur til að hlusta, þó ekki væri
nema einn heilan dag á óskiljanlegan fyrirlestur, t. d. um
atómið, hvað þá heila viku, jafnvel mánuði.
Vangefin börn hafa sérlega veikt minni, til þess verð-
ur að taka fullt tillit, og endurtaka eins oft og þörf kref-
ur hvað eina, en sjá þó um, að barnið þreytist ekki um of,
en slík börn þreytast fljótt. Þess vegna er líka mikilvægt
að þjálfa þol þeirra með ýmsu móti.
Kennarinn verður að leita að einhverju jákvæðu hjá
hverju barni, draga það fram og undirstrika og vekja
með því sjálfstraust þess. Á einni sekúndu er hægt að
rífa niður allt sjálfstraust einstaklings, en óratíma tekur
að byggja það upp aftur.
Skólinn á að vera ljósi punkturinn í lífi þeirra barna,
sem búa við erfiðar heimilisástæður. Norman sagði, að
gott tilfinningasamband milli barns og kennara væri ef
til vill það, sem mestu varðaði. Skólaþroskaprófin, sagði
hann að væru enn á reynslustigi, en þörf á þeim mjög
brýn af mörgum ástæðum. T. d. væri ómetanlegt fyrir
kennara að fá einhverja hugmynd um getu barnsins á
ýmsum sviðum og koma þannig í veg fyrir, að á það sé
lagt það, sem því væri ómögulegt að gera og gæti svo or-
sakað flótta frá námi. Misheppnaðar tilraunir valda oft
flótta. Skólaþroskaprófin geta gefið upplýsingar um, hvort
barnið hefur náð þeim þroska að geta skilið við móður
sína, hvort það hefur öðlazt það vald yfir hreyfingum
sínum, sem því er nauðsynlegt, o. fl. Hvort það getur
blandazt í hópinn. Hvernig er heyrnin? Greinir barnið
milli líkra hljóða: b, p, m, n,? Sjónin, greinir barnið
mun líkra tákna: u, n, m, — v, y? Við skulum, sagði hann,
gera okkur grein fyrir, hversu mikils er krafizt í raun
og veru af 7 ára börnum. Þau þurfa að læra tákn, hljóð
og tengingu. Vissulega er kennarinn duglegur, sem getur