Dýravinurinn - 01.01.1905, Qupperneq 5

Um farfuglana.
9
nóvemberheftið af allsherjartímaritinu nL’Eiwropéeim reit Björnstjerne
Björnson ávarp til hinnar frönsku þjóðar um — farfuglana! Útdrátt-
ur úr ávarpi þessu er á þessa leið:
»Að þessu sinni sný eg mér — eg þori að segja í nafni margra
millíóna manna—til hinnar veglyndu frönsku þjóðar með þá bón, að hún hlífi
litlu smáfuglumim okkar Norðurlandabúa á ferðum þeirra suður og norður.
Hlifið þessum vinum vorum, sem tína illyrmið úr ekrum vorum, görðum
og skógum, er færa oss sumarkveðjuna sunnan að, fylla fjalldali vora söng
sínum á sumrin og eru yndi barna vorra og unglinga! Heimilislíf þessara
gesta vorra undir þakbrúninni, í garðholum og trjám kennir börnum vorum
að skilja búshagi náttúrunnar, laðar meðaumkunina og meðgleðina fram í
hjörtum þeirra og' vekur ímyndunaraíl þeirra, svo að það ber þau suður yflr
á haustin með fyrstu farfuglunum. Pessir létttleygu, sönghreyfu gestir vorir
úr sólauðgum löndum eru sumargleði vor
Hlííið þessum vorboðum, skemmið ekki sumargleði vora, myrðið þá
ekki á göngu sinni, þvi þá koma þeir aldrei aftur. Arður yðar af fuglatekju
þessari er smár, en mikils i mist fyrir oss, ef söngfuglinn hverfur úr sum-
arsögu vorri.
Ekki drepum vér söngfuglana litlu. Fyrir löngu hafa börn vor bund-
ist samtökum um, að varðveita söngfuglana og hreiður þeirra og lola þeim
að eyða illyrminu í náðum. En það er þó minst um vert, þó þeir útrými
því; iiitt er meira í varið, að fuglaverndin venur börn vor af grimdinni og
gerir þau að vinum og verndurum smáfuglanna. Vjer venjum þauafveiði-
hvötum þeirra og breytum ránfíkn þeirra í eðallyndi; vér kennum þeim
lotningu fyrir líti og hamingju allra lilandi skepna í riki náttúrunnar. Þann-
ig teygjum vér fram i hjörtum þeirra tiltinning þá, er að síðustu getur borið
alt lifandi fyrir brjósti sér og fundið lil með öllum Jijóðum. Svo byrjum
vér og svo verðum vjer að byrja þegar i uppeldinu, efmannúðiná að þrosk-
ast í heiminum og verða að valdi, er má sín meira en öll morðvopn veraldar.
1