Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1917, Blaðsíða 62

unum, er að finna í hinum ýmsu lielgiritum mannkynsins. I’ar
eru færð í letur orð og ummæli þeirra um guð eða þá um-
mæli þeirra manna, sem nulu einkafræðslu þeirra, gerðust
lærisveinar. Og guðshugmynd þeirra allra er ein og liin sama;
hun verður þungamiðja trúarbragðanna, sem allar trúfræðis-
hugmyndir þeirra snúast um og jafnvel grundvöllur sá, sem
gervöll siðfræði þeirra er reist á. Brahmatrúarmaðurinn segir
um liöfund tilverunnar eða drottinn allsherjar, að hann sé »að
eins einn og enginn nema hann« (Clihandogya — Upanishat,
VI. II. 1). Zoroaslerlrúarmaðurinn er honum fyllilega sammála
þar sem hann segir: »A undan drotni var enginn og enginn er
nema liann« (Vasna XXVIII. 3). Hinn kristni helgirilahöfundur
er þeim samþykkur, því liann lýsir þvi yfir að »enginn er guð
nema einn« (I. Iíor. 8, 4). Og Múhamedslrúarmaðurinn tekur
undir með þessum guðslrúarbræðrum sínum og segir: »Það cr
enginn guð, nema guð, liinn lifandi, sem á ekki tilveru sína
undir neinum« (Koran. III. 2). Hið sama segja og önnur
trúarbrögð.1 Með Búddhalrúarmönnum kemur fram liugmyndin
um alvizkueðlið, í stað hinnar venjulegu guðshugmyndar ann-
ara trúarbragða. Og áslæðan til þess er sú, að það sýnisl
liggja í augum uppi, að meistarinn Gautama Búddha liefur
ekki ætlað sér upphaflega að slofna nýjan sið eða álrúnað,
heldur að eins að vinna að siðból með Brahmalrúarmönnum.
Brahmalrúin var á dögum lians orðin að ýmsu leyti helzl lil
1 Ymsir trúarbragðafræöingar hallast að þeirri skoðun, að trúarhug-
myndir villimanna séu trúarhragðaleifar frá menningarþjóðum, er uj)pi
hafa verið í ómunatíð. Sú skoðun styðsl meðal annárs við það, að
innan um allar hinar harnalegu og ófullkomnu trúarhugmyndir
i)regður hér og hvar fyrir háleitari skoðunum, en villimönnum hefði
verið trúandi til að búa sér til sjálfir.
00