Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1917, Síða 64

hafi stundum verið haldið mjög á Iofti. Föðurnafnið á höfundi
tilverunnar þektist löngu áður. Það sést meðal annar einkar
Ijóst á því, að hinn æðsti guð var með Rómverjum nefndur
Júpiter o: guð faðir. Atkvæðið »Jú« er dregið af Diovis er
þýðir guð; síðar breyltist það í »Jovis« og svo í »Jú«. Piter
þýðir faðir. Sömuieiðis kendi spekingurinn Pýþagóras læri-
sveinum sínum að nefna guð föður. Eitt af hinurn »Gullnu
slefum« hans byrjar þannig: »Ó guð faðir, faðir vor!« í hin-
um fornu »Kaldesku Opinberunum« er höfundur tilverunnar
iðulega nefndur faðir. Par segir meðal annars: »Pví að úr
skauti föðursins kemur enginn hlutur ófullkominn.« Og enn
fremur: »Faðirinn sáir ekki niður ótta, heldur úlhellir lrú.«l
Meira að segja hafa Gyðingar þekt föðurnafnið á guði, því að
spámaðurinn Malakías segir: »Eigum vér ekki allir hinn sama
föður? Hefur ekki einn guð skapað oss?« (Mal. 2, 10). Annars
liggur það í augum uppi, að þótl öll liin meiri háttar trúar-
brögð haldi hinni sömu og háleilu guðshugmynd á lofti, þá
verður mörgum fylgismönnum þeirra það andleg ofraun að til-
einka sér liana. Hugmyndir þær, er menn gera sér um guð,
liljóta æíinlega að verða nokkuð mismunandi að sínu leyti
eins og hugmyndir þær, er menn gera sér um heiminn eða
hina sýnilegu tilveru. Þær verða að fara eftir því á hvaða
þroskasligi menn slanda í vitsmuna og siðferðilegu tillili.
,,Guð sjálfur er í öllu og ijfir."2 Trúarbrögðin kenna ekki að
eins, að guðdómleg frumvera slýri tilverunni, heldur lialda þau
hinni austrænu algyðisliugmynd meira og minna fram, sem sé:
1 G. R. S. Mead: Thc Echoes from thc Gnosis, The Chaldæan
Oraclcs I. bindi bls. 30.
2 Sjá Guðm. Guðmundsson: Friður á jörðu bls. 9.
62