Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1924, Blaðsíða 62

220
Friðrik Friðriksson:
IÐUNN
alt öðru vísi en bjá samskonar fólki t. d. í hafnar-
bæjunum á Englandi, eitthvað snyrtilegt innan um
allan ræflaskapinn. Yfirleitt gast mér vel að alþýðu-
fólki þar.
Eg verð nú að fara fljótt yfir sögu rúms og tíma
vegna. þess vegna vil ég nú snúa mér að því sem
mér þótti mest um vert og gjörði mér þessa daga í
Róm ógleymanlega. En það voru kynni þau, er ég
hafði af kirkjulífi og klerkadómi í Róm. Alt það átti
ég að þakka því að ég komst i kynni við einn á-
gætan mann við Páfahirðina. Pað var kammerherra
Christofer de Paus. Hann er norskur að ælt og aðli
og mikill Skandinavavinur. Hann er einnig mikill
íslandsvinur og fylgir með athygli því, er hér gerist.
Hann er maður mjög glæsilegur og mentaður vel.
Ég hafði meðferðis bréf, sem Præfect Meulenberg var
svo góður að gefa mér og þar að auki hafði ég
kveðju til kammerherrans frá Sveini sendiherraBjörns-
syni.
Daginn eftir að ég kom til Róm heimsótti ég kamm-
erherrann og tók hann mér opnum örmum. í sam-
talinu spurði hann mig að, hvort mig langaði ekki
til að sjá Páfann og sagði ég sem var að mérmundi
þykja daufleg Rómaferð án þess og spurði, hvort
þess mundi nokkur kostur. Kammerherrann taldi eng-
in tormerki á því að ég fengi »audience generale«
(áheyrn ásamt öðrum), en fremur óliklegt að ég fengi
einka áheyrn.
Eg sagði að slíkt dytti mér ekki í hug, þar sem
ég auðvitað hefði ekkert það fram að bera, sem rétt-
lætt gæti slíka beiðni, en hitt þætti mér bæði merki-
legt og fróðlegt að sjá hvernig slík almenn móttaka
færi fram, og að sjá yfirhirði hinnar kaþólsku kristni.
Feldum við svo það tal niður. Daginn eftir fékk ég
tilkynningu frá yfirkammerherra hirðarinnar uin það
að mér yrði veitt móttaka næsta mánudag, sem var