Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1924, Blaðsíða 4

162
Sigurður Nordal:
IÐUNN
vissum einhver deili á, og ekki einungis út í nafn-
laust tómið.
I útgáfu minni1) hefi ég reynt að skygnast bak við
kvæðið, eftir manninum. Mér kom lengi vel ekki til
hugar að leita að neinu nafni. En svo skaut ein-
hverntíma alveg óvæntu nafni upp í hugann, og eftir
því sem ég sökti mér meir ofan í kvæðið, sótti nafnið
fastar á. Eg athugaði, hver rök yrði fundin fyrir
þessu, og þóttu þau ekki nógu sterk til þess að færa
þau fram í vísindalegri útgáfu. En á hinn bóginn
fanst mér rangt að þegja yfir þeim með öllu. Eg hef
nú fengist svo mikið við Völuspá, að ágizkanir mínar
kunna að hafa meira gildi en sumra annara. Auk
þess getur hver lesandi vegið röksemdir mínar. Efa-
semdir út í bláinn hirði ég ekki um, sízt frá þeim
mönnum, sem enga hugmynd hafa um, hve torvelt
er að finna nokkur örugg rök um slik efni. Meðan
líkum minum verður ekki hrundið með öðrum gild-
ari, né bent á annan höfund, sem sé líklegri, stendur
tilgáta mín í gildi sem sennilegasta tilgátan. Og meira
heimta ég ekki.
I.
1 útgáfu minni hefi ég reynt að staðsetja og tíma-
setja Völuspá. Eg hefi koinist að þeirri niðurstöðu,
að hún sé það Eddukvæði, sem gildust rök verði
færð fyrir, að ort sé á íslandi. En bæði staða kvæð-
isins í bókmentunum og trúarástand það, sem í því
speglast, bendir til þess, að það sé ort rétt fyrir
kristnitökuna árið 1000, og hjálpar engin skoðun eins
til þess að skýra það og skilja. Ég hef enn fremur
lýst hinum ónefnda höfundi eftir föngum, hvernig
æfin hafi búið hann undir að yrkja kvæðið og hvernig
1) Völusþá. Gefin út með skýringum aí Sigurði Nordal. Fylgirit Ár-
bókar Háskóla íslands 1922—*23. Reykiavik, 1923,