Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1927, Qupperneq 3

IÐUNN

Þér skáld.
Þér skáld frá útsævi alda
við upprás töfrandi ljóma,
þér hlustandi sáuð er himnarnir skópust
og hafdjúp leystust úr dróma.
Og hjörtu yðar vér heyrum
— því harpan var jarðríki geymd —
í hofskálum aldanna heyrast þau slá,
en hinna þögnuð og nafnlaus gleymd.
Þér eruð varðsveit á vegum
og vökull minninga andi.
I aldanna hákviðum afrekin vitna
um ættbálksins dvöl í landi.
Því skáldið er tímans skapgerð
og skáldið er fólksins æð
og kynslóðum aldanna sálnanna sál,
— þar samtíðin rís í fullri hæð.
Þér vegsamið konunga veldi
og vinnið jarðneskum ljóma
17