Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Blaðsíða 21

ÍÐUNN
Alþingishátíðin 1930.
215
Það er engin töf á framsóknarferli þjóðanna að vernda
rækt og trygð til hins »gamla og góða« og vinna nýjan
frumleik úr fornri prýði. Sumum þykja litklæði ljót og
hjákátleg á þessari öld. En undir skykkjum þeim, sem
skáldum voru gefnar að bragalaunum endur fyrir löngu,
bjó þó uppspretta þess atgervis og metnaðar, sem oss
hefir fleytt fram á þennan dag.
V.
Meðal þess, sem fyrirhugað er í sambandi við hátíða-
höldin 1930, eru sýningar á ýmiskonar atvinnubrögðum
og framleiðslu landsmanna. Þó hefir hljótt verið um
þann þáttinn framleiðslu vorrar, sem mikilsverðastur
hefir reynst, — nefnilega bókmentirnar.
Eg veit ekki til að neinn hafi á þær minst, nema
Jóhannes Jósefsson í fyrnefndri ritgerð. Hann bendir
þar á að efna þurfi til vandaðrar bókmentasýningar.
Vel má vera, að einhverjir kunni að hafa í hyggju að
Serast hér forystumenn, þó ekkert hafi um það heyrst
enn sem komið er. Ekki mun þó saka að ýta við máli
þessu, því öllum má ljóst vera, hvílík höfuðsmán það
væri, ef þessi þjóð, sem bezt hefir sannað tilverurétt
sinn meðal þjóðanna einmitt með afrekum á því sviði,
hefði sýningar á öllu mögulegu — nema bara bókment-
um sínum.
Landbúnaður vor, útvegur, heimilisiðnaður og annað
því um líkt starfslíf hefir að vísu haft sína ómetanlegu
þýðingu fyrir viðhald þjóðarinnar. En þaðan hefir þó
engan ljóma lagt til mannkynsins úti um heim. Að eins
einum geisla hefir þangað frá oss stafað, og sá eini
Seisli er bókmentir vorar, fornar og nýjar. Því myndi
margur halda, að enginn þáttur fyrirhugaðra sýninga