Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Blaðsíða 59

IÐUNN
)óhannes /VUiller og höllin í Elmau.
253
getað aðhylst nein kenningakerfi trúarbragða eða heim-
spekistefna.
I fyrstu var flokkur þessi fámennur, því Miiller hatar
alla útbreiðslustarfsemi og vildi á engan hátt gera neitt
til að draga fólk að sér. Fór því fjarri að hann gerði
sér far um að auglýsa nafn sitt eða gera mönnum
kunnar skoðanir sínar.
En svo fór, að hópur þessi varð svo stór, að höllin
rúmaði hann ekki. Þá var önnur höll stærri reist uppi í
hálendi Bayern’s, í dalnum Elmau. Var hún opnuð til
afnota sama ár og heimsstyrjöldin hóíst.
Eg dvaldist þar um skeið næst-síðastliðið sumar og
hlýddi á fyrirlestra Múllers.
Er menn fyrst tóku að safnast þarna saman, var til-
gangurinn sá að leita þar hins æðra lífs undir forystu
Múllers. Engin föst stefnuskrá var samin, enda væri slíkt
andhverft anda Múllers. Frá hans sjónarmiði stefna öll
föst form og ytri reglur að því að hindra vöxt og fram-
gang hins ólgandi lífs.
Nú hefir þó lífið þarna fengið á sig sérstakan blæ,.
þótt ekki væri rétt að segja, að það sé neinum föstum
skorðum bundið.
Listamaður, sem leikur á slaghörpu, býr í höllinni og
leikur hann oftast annan hvorn dag fyrir hallarbúa. Að
kvöldverði loknum safnast menn saman í hátíðasal hallar-
innar. Tjöld eru dregin fyrir glugga og ljós slökt. Tón-
arnir finna leið að hjörtum allra áheyrenda. Til hvers
einstaks tala þeir orðlausu máli, sem hver túlkar eftir
sínu eigin eðli. Þeir knýta menn saman, en leyfa þó
hverjum að halda eigin götu.
í Elmau er um enga titla hirt. Þar er ekki um það
spurt, hvað menn séu, né hvaðan þeir komi. Það er
jafnvel brýnt fyrir mönnum að gleyma því gersamlega,