Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Blaðsíða 64

258
íslenzk bókagerð.
IÐUNN'
höfundarins var eitt sinn staddur hjá mér og barst þá
hin umrædda bók í tal. Hann hafði ekki verið heima,.
er verið var að semja um útgáfu bókarinnar, og hafði
umboðsmaður hans boðið óhæfilega hátt verð fyrir útgáfu-
réttinn, sem höf. þó gekk ekki að, þóiti of lítið. »Og
því var ég fegnastur«, sagði bóksalinn, »því í rauninni
náði það ekki nokkurri átt«. Höf. gaf bókina út á sinn
kostnað »og fær eflaust meiri ágóða en ritlaunin*, segir
]. S. Eg vildi óska að svo væri!
Þá athugasemd um tímaritin að »oft hafa komið í
fleiri en einu ritanna, eða öllum þeirra, nauðalíkar
greinar um sama efni«, get ég ekki fallist á. Að vísu
væri skemtilegra ab þau væru stærri, svo þau gætu,
hvert um sig, haft fjölbreyttara efni. Ekki get ég fallist
á, að það væri nokkur kostur, þó þeim yrði öllum steypt
í eitt. Að öllu samanlögðu er fjölbrevtnin meiri fyrir
það, að þau eru þetta mörg, og þar sem fjölmargir
bókamenn kaupa þau flest eða öll, er mjög hæpið að
kaupendatalan ykist nokkuð verulega við það.
Þá er útlit bókanna. Þar kennir ekki þeirrar smekk-
vísi hjá höf. sem maður hefði mátt vænta af svo bók-
elskum manni. Annars koma þær aðfinslur hans, sem
réttmætar eru, meira við einkaútgáfum en bóksölum.
Ég gat ekki við því gert, að mér læddist bros í annað
munnvikið, er ég las það, er bóndi norður í Þingeyjar-
sýslu er að tala um »svipmótið« á erlendum bókum, að
enskar bækur hafi að »heildarsvip« Everyman’s Library-
gerðina, sem hann telur fyrirmynd. Aftur er alt ótækt
hjá Dönum, en af þeim kváðum við »dependera«.
Ég hefi handleikið talsvert af bókum, bæði á ensku
og dönsku, og hefir mér virzt þær vera með ýmsum
hætti, að enskar bækur hafi alls ekki að heildarsvip
það, sem ]. S. vill vera láta.