Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1928, Side 48

242
Úr gömlum blöðum.
IÐUNN
í skóginum er dansað —
/ skóginum er dansað við daggir og Ijós.
Líttu ei til baka, Liljurós.
I skóginum er gullhörpu munarmál,
hættulegt mannlegu minni og sál.
Ólafur Liljurós í lundinn ríður.
Þá dagurinn rennur, sorgin honum svíður.
„Ég bað þig um einn dans — ég bað Um líf þitt ei.
Snú þú heim til borgar, þar bíður þín mey“.
„Sá snýr ei til borgar með brjóstið heilt og glatt,
sem álfamey skógarins að armi sér batt.
Og aldrei mun kinn mína æskufarfi skrepta.
Yfir þig komi mitt blóðið rauða og heita“.
„Liljurós, geymdu þín heitu harmaorð.
Alt er bundið lögmáli — í lífi og á storð“.
Stjörnur.
I/ið sáum aldrei vorið
frá sömu strönd,
en veldissprotann gullna
í vetrar hönd.
Bæði höfðu örlög
borið af leið.
Við sáum hvort annars
sök og neyð.