Kirkjuritið - 01.07.1963, Side 49

KIRKJUHITIÐ
335
verð og þakkarverð og bendir til þess, sem oí't kemur fram
endranær, að kirkjan á vini, sem liafa skilning á hlutverki
lrennar og þörfum. Þetta, sem nú var nefnt, var engan veginn
einstætl dærni uin það. Það liefur t. d. ekki farið framhjá
neinum kirkjunnar manni, hvemig orð féllu í garð kirkju
vorrar á alþingi, þegar frumvarpið um Skálliolt var til um-
ræðu. Þær umræður og afgreiðsla málsins voru, eins og ég
komst að orði í hlaðaðviðtali, alþingi og ríkisstjórn til ævar-
andi sæmdar og kirkjunni mikil uppörvun. Þótt mörgu sé ábóta-
vant, eins og liér hefur verið vikið að, og alltaf verður, og oft
tregt um nauðsyn legar úrbætur á ytri vandamálum, þá verður
því ekki neitað, að kirkja Islands hefur að ýmsu leyti meðhyr nú
um sinn. Það er skylt að viðurkenna og meta og þakka Guði, og
það er líka, raunsæi að láta sér ekki sjást yfir björtu hliðarn-
ar og þakkarefnin, ]ió að það sé einsýni að horfa á það eitt.
En hið jákvæða og bjarta, réttilega metið og þakkað, livetur
góða drengi til dáða og stælir krafta þeirra, og sá efniviður er
i íslenzkri prestastétt, að góðvild í kirkjunnar garð, samúð
og skilningur mun styrkja þá í því starfi, sem þjóðin á mest
undir að vel sé rækt. Því er óhætt að lieita fyrir liönd þessarar
stéttar, sem verið hefur hrjóst þjóðarinnar um aldirnar, að
heilbrigð og drengileg viðbrögð af liálfn yfirvalda og þegna,
þegar kirkja landsins á í lilut, muni glæða hið góða, sem
nieð oss býr, og skila sér Jiannig aftur með ábata fyrir land og
þjóð.
Allir hafið þér, bræður mínir, tekið eflir kvæðinu í Skál-
holtskirkju eftir Mattliías Jóhannessen. Það birtist á vígslu-
degi kirkjunnar. Ég ætla að leyfa mér að ljúka þessum orðum
niínuni liér í Hólakirkju með því að fara með niðurlag þess-
arar einlægu og fögru ástarjátningar frá ungum menntamanni
til lieilagrar kirkju Guðs á Islandi:
Þú ert kirkja máttug móðir
inildileg og hrein á vanga,
þú ert hlóm, sem blíðust anga,
hlessun yfir lönd og þjóðir,
þú ert styrkust liönd af liæðum
himnaguðs og landsins brúður.