Kirkjuritið - 01.07.1963, Qupperneq 54

KIRKJURITIÐ
340
Var þetta kristileg auðmýkt Jiins <láða og fræga manns? Eða
var liann orðinn þreyttur eftir óhemjumikið starf á fáum árum
og þreyttur af samstarfi við samherja, sem að sumu vildu fara
aðrar leiðir en liann um margt og töldu sig raunsærri og mein
skipuleggjara en hann?
Fjárliag lians linignaði. Hann gat ekki lengur ausið út eigin
fé fyrir liugsjón Rauða Krossins. Var ekki lilutverki lians lokið?
Höfðu æðri máttarvöld nokkurn tíma ællað lionum annað
lilutverk en það, að kveikja eldinn, vekja áliugann og stofna
Rauða Krossinn?
Samlierjar lians vildu ekki missa liami frá félaginu, frægð
Jians var svo mikil, nafn lians var svo mikils virði. En að eigm
vild livarf liann úr aðalstjórninni. Hann liélt áfram að starfa
og veitli mörgum menningar- og mannúðarmálum öflugt fylgi-
Um fimmtugt var liann orðinn algerlega efnalaus og lieils-
an var mjög þrotin. Margs konar vonbrigði liöfðu orðið á vegi
lians. Hann Jét tilleiðast að njóta gistivináttu örfárra vina, eins
og R. Wagners og síðar frú Kastners. Eftir lát hennar varð lion-
um sá kostur einn nauðugur að flytjast aftur lieim til Sviss.
Þar naut liann nokkurs stuðnings frá ættfólki sínu, en fór Jiuldu
liöfði og leyndist. Enginn átti að fá að vila um ömurleg kjör
lians. Hann liafði fórnað öllu til að lijálpa öðrum, en Jioniuii
sjálfum mátti enginn hjálpa.
Sambandi við fyrri aðdáendur, samlierja og vini liafði liann
sJitið og allslaus leitaði hann Jiælis í IiæJi fyrir fátæka og sjúka
í smábænum Heiden í Sviss. Þar dvaldist hann árum saman
við hin þrengstu kjör. Tímum saman fór luuin naumast ut
fyrir dyr á litla, fátæklega lierberginu sínu. Hann las og reyndi
með leynd að Jeggja góðum málum lið. Læknirinn í liælinu
reyndist bonuni góður vinur.
Það furðulega liafði gerzt, að lieimurinn bafði gleymt Heni'i
Dunant fáum árum eftir að liann liafði staðið á hátindi sinn-
ar stóru frægðar, og meðan málefni lians var að fara sigurföi'
heimsálfanna milli. Hann var stórlátur maður, vonsvikinn að
ýmsu, og hann girti fyrir það sjálfur, að umheimurinn fengi
vitneskju um verustað hans og kjör.
Þá gerðist það, að svissneskur blaðamaður komst að raun
um dvalarstað lians og kjör, og hann gerði heiminum kunnugl?
bver örlög liöfðu orðið bins fræga manns.