Kirkjuritið - 01.07.1963, Qupperneq 88

Þórir Stephensen:
Tveggja
afmæla
minnst
Eyþór Stefánsson.
(Ávarp flutt á kaffikvöldi, sem Kirkjukór Sauðárkrókskirkju liélt liiuu
8 desember 1962 til að minnast 20 ára starfsafmælis. Einuig minnzt 50 ára
Starfsafmælis Eyþórs Stefánssonar að söngmálum Sauðárkrókskirkju).
Kæru samkomugestir, Kirkjukór Sauðárkrókskirkju, stjórnandi lians Ey-
þór Stefánsson og aðrir þið, sem hér eruð nú á þessari afmælishátíð.
Ég hef beðið um að fá að segja hér fáein orð á þessari 20 ára afmælishá-
tíð kirkjukórsins okkar. Ég ætla ekki að vera ntargorður og lengja dag-
skrána um of, en mér finnst ég verða að segja liér fáein orð. Það er einhver
innri rödd, sem knýr mig til að fara hingað upp og færa kirkjukórnum
innilegar þakkir mínar persónulega, sóknarnefndarinnar og safnaðarins i
heild fyrir mjög gott starf lians fyrir kirkjuna okkar.
Það vill svo til, að ég í minni aðeins átta og hálfs árs prestsþjónustu
má muna tímana tvenna, hvað snertir kirkjusöng og flest sem að honunt
lýtur. Ég þekki til dæmis livað það er að hafa engan kirkjukór, já, reyndar
ekkert orgel heldur á einni af kirkjum mínum, aðeins forsöngvara, sein
hafði gegnt því starfi að vísu með ágætum, frá því árið 1910. Ég hef líka
þekkt það, að eiga það algerlega undir ástæðum organistans og söngfólks-
ins, livort messu varð komið á eða eklci, og þannig mætti lengi telja marga
af þeim erfiðleikum, sem prestar og söfnuðir eiga oft við að etja í dreif-
hýlinu.
Ég minnist þessa ekki til að vanþakka það, sem af mörkuin var lagl við
erfiðar aðstæður, heldur af því að mér finnst því oft gleymt, að starfið, seni