Kirkjuritið - 01.12.1971, Blaðsíða 14

Það er merkilegt með kristniboðið-
Því eru íyrirheiti geíin
Herborg og Ólafur Olafsson segja frá
Upphaf sögu
Það má heita upphaf sögu þessarar,
að hjónunum í Desey í Norðurárdal,
Ólafi Ólafssyni og Guðrúnu Þórðar-
dóttur, fœddist drengur fyrir röskum
sjötíu og sex árum. Hann var skírður
svo sem tíðkaðist og nefndur Ólafur.
Hann var snemma fjörmikill og glað-
sinna, en þó svo trúhneigður, að
honum dugði ekki að lesa bœnir
sínar, sem hann hafði lœrt, heldur
talaði hann við Guð, þegar hann
bjóst við, að aðrir heyrðu ekki til.
Bróðir hans einn varð þó einhvers
vís og sagði, að hann talaði við
sjálfan sig. Það þótti honum ekki
gott.
12
Síðar eltist trúhneigðin nokkuð 0
honum líkt og gerist um unglin9a'
Tvo vetur var hann við nám í lý^'
skólanum á Hvítárbakka og naut s'n
þar vel í önn og leik skólalifsins. I30
kom fyrir, að hann var kallaður þ°r
séra Ólafur. Á hvítasunnu 1914, vod
eftir síðari veturinn á skólanum, v°r
hann við messu hjá séra Tryg9va
Þórhallssyni í Bœjarkirkju. Sú messa
skipti sköpum í lífi hans.
Frá þeirri messu eru nú liðin fimn1'
tíu og sex ár. Og dag einn koma
til fundar við hann og konu hanS'
frú Herborgu, tveir prestar, sen1
ófœddir voru fyrir fimmtíu og se*
árum.
A