Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1971, Side 44

Kirkjuritið - 01.12.1971, Side 44
Mannval Austmanna — Hverjir verða minnisstœðastir af þeim norskum mönnum, sem þú hef- ur kynnzt vegna þessa samstarfs? — Minnisstœðastur verður sá, sem ég hafði skemmst kynni af, Ludvig Hope. Það er ógleymanlegt að hafa heyrt til hans. En sá, sem var rektor kristniboðsskólans á Fjellhaug, þegar Benedikt og Felix fóru þangað til náms, Enok Osnes, var líka mikill afbragðs maður. Þeir, sem heyrðu svo til Vágens, sem ég áður nefndi, munu bera það, að hann var óvenju- legur maður. Við töluðum saman oft, og skoðanamunur var milli okkar Islendinga og Norðmanna í ýmsum atriðum. En ég hef ekki hitt mann, sem var eins fljótur að átta sig í öllu. Hann hafði bókstaflega allt í höfðinu, sem varðaði kristniboð, ástand, við- horf og horfur í ótal löndum. Hann hafði tekið þátt í fjölmörgum alþjóða- ráðstefnum, var á sífelldum ferðalög- um. Og frá þessu gat hann sagt, var svo fljótur að ná í kjarna hvers máls, að hann gat gefið mönnum innsýn í það, sem var að gerast, sagt á hverju vœri von. Stundum var því líkast, að hann hefði haft spámann- lega sjón á þróun mála síðari ár. Auk þess var hann svo það, sem Norðmenn kalla „folketaler." Hann gat hrifið þúsunda hóp, og það var líkast þvi, að hann léki á áheyrend- urna, þegar svo bar undir. Hann var einstœður rœðumaður. Hann verður ógleymanlegur vegna þess, að hann hafði svo margt til að bera, einstakur boðandi, frœðandi og auk þess hag- sýnn framkvœmdamaður. Hann fylg^' ist með öllu. — Það hefur vœntanlega orðið a' fall fyrir kristniboðsstarf NorðmannO/ þegar hans missti við? Það var frern- ur snögglega? — Já, hann var í nefnd, serT1 norska Stórþingið hafði kosið til hjálp' ar þróunarlöndunum, var á fundi 1 þeirri nefnd og var að Ijúka rœðu' þegar hann hné niður. Það var hans siðasta. En ég vil geta þess, að Breivik- sem tók við af honum, er alveg ser' staklega vel gerður maður, þótt hann sé ekki jafn ólgandi rœðumaður. Fa,r menn, sem ég hef hitt, eru svo traust' vekjandi við fyrstu sýn. Hann er lík° mjög hagsýnn maður. Hann er ekk' guðfrœðingur, heldur hag- og v'^; skiptafrœðingur. Hann hefur setið a þingi og verður fulltrúi Norðmanna hjá Sameinuðu þjóðunum, ákafleð glöggur maður og fljótur að átta s'9' en ólikur Vágen að því leyti, að hapn er svo rólegur. Þeir hafa fengið góða'1 mann og traustan þar, sem hann en sérstaklega auðmjúkur maður einmð- KristniboSsvakning á íslandi — Þegar ég rœddi við Ólaf og ^e' borgu fyrir fáum dögum, þá töluðu þau bœði mjög fagnandi um, 1 KFUM og K vœri og hefði verið urn allmörg ár kristniboðsvakning. ^ve nœr hefst sú vakning? — Ég hef aldrei hugsað út í Þ^ ' Þetta hefur komið eins og af sia sér. Hróbjartur Árnason, sem ilfu lenð' 42

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.