Kirkjuritið - 01.12.1971, Qupperneq 67

skr ^n9u síðan, tóku menn að
v e^ta híbýli sín svonefndum að-
^ ntukrönsum. Þeir eru settir fjórum
^ rtum, er tendruð eru sem tóknmól
lj.nnur fagnandi eftirvœntingar um
Sft eirns'ns- Þessi siður er til orðinn
u 6 aJ mótmœlenda og hefir borizt
ó Verdid °9 hingað til okkar
kert'- USfu aratu9um- Kveikt er ó einu
þan'fyrir hvern sunnudag í aðventu
Qð síðasta sunnudaginn loga
ú . d"- ' hvert sinn sem kveikt er
q rtl er giarnan lesin lestur úr
m atestamentinu, er boðar komu
ivrists
' e°a annar lestur er lýsir eftir-
^tingunni. Hún
e nkennið
er einnig höfuð-
á heimilisguðrœkninni á
þessum tíma.
innSSS' fa9nandi eftirvœnting krist-
agj5 manna er túlkuð í frœgasta
lmentu-'mi kristninnar, ,,Ó, kom,
; s^|anUei,,' H°nn er því miður ekki
út a^.mabók okkar, en hann er ortur
fyrir ° anc*stefíum er sungin voru
ficat Sftir L°fsöng Maríu, Magni-
de 1 oftansöng kirkjunnar frá 17.
sfet m er til 23. desember. Þessi and-
að uSrU nefnd "Ó" andstefin, þvl
eftirv00 hef'ast a" a þessu ákalli
man ^"ngarinnar, þrá hins kristna
Fre|s S, ef"r samfélagi við Frelsarann.
úr Q,r'nn er ávarpaður með heitum
hei„ arn'Qfestamentinu og úr öðrum
C|gum
til
áva
r|tLim, sern heimfœrast skulu
°ns. Því að svo sem hann er
f30 Ur, þannig er hann.
Ó
"ins
/ sPeki, er framgengur af munni
e ,S. dœsta og nœrð frá einum
gll 'rnarkum til annarra, Þú skipar
0 U með valdi og dásemd: Kom,
enn oss veg hyggindanna.
Ó, Drottinn, leiðtogi ísraelshúss,
þú, sem birtist Móse í þyrnirunn-
inum og gafst honum lögmálið á
Sínaí: Kom og frelsa oss með
útréttum armi þínum.
Ó, þú rótarkvistur ísaí, sem stend-
ur sem hermerki fyrir þjóðirnar.
Fyrir þér munu konungar loka
munni sínum, þig munu þjóðirnar
ákalla: Kom og frelsa oss, dvel
eigi.
Ó, lykill Davíðs og veldissproti
ísraelshúss, er opnar, svo enginn
fœr lokað, lokar, svo að enginn
fœr opnað: Kom og leið fangann
út úr dyflisunni, leið hann, er situr
í myrkri og skugga dauðans.
Ó, morgunroði, Ijómi hins eilífa
Ijóss og sól réttlœtisins: Kom og
lýs þeim, sem sitja í myrkri og
skugga dauðans.
Ó, þú konungur þjóða og þrá, þú
hornsteinn, er sameinar hið sundr-
aða: Kom og frelsa manninn, er
þú myndaðir af leiri jarðar.
Ó, Immanuel, konungur vor og
löggjafi, von þjóðanna og frelsari:
Kom og frelsa oss, Drottinn Guð
vor.
Þannig birtist eftirvœntingin á að-
ventu. Sá er auðugur, er lifir í þessu
andrúmslofti, því að hann lifir í viss-
unni um þann, sem er Guð með oss.
I m m a n u e I .
Arngrímur Jónsson.
65