Kirkjuritið - 01.06.1972, Side 72

mörgum sálmum sr. Valdemars Briem
vígslubiskups. Ég vil nú nefna þá,
sem að mínum dómi er mest eftirsjá
að. Ég nefni þá fyrst hinn alþekkta
sálm „Réttláti Drottinn, hver rannsaka
má". Og svo sálmana ,,Lít þú upp í
loftið bláa" og „Blindir sjá, er býður
þú", „Þá Drottinn vakti dána mey",
„Þú hirðir Guðs hinn góði". Sjaldan
mun vera haldin sú guðsþjónusta á
föstudaginn langa, að ekki sé sungið
„Gakk þú með í grasgarðinn". Meir
sé ég þó eftir sálminum „Hinn sak-
lausi talinn er sekur". Það er tví-
mœlalaust einhver bezti föstusálmur,
er þjóð vor á, að undanskildum pass-
íusálmum Hallgríms Péturssonar.
Sálmurinn „Þá dimmar hríðir dynja"
er líka einn bezti hvítasunnusálmur,
er þjóð vor á. Hvorugan þessara
sálma má vanta í sálmabók kirkj-
unnar.
Oft lét móðurbróðir minn, séra
Guðmundur Einarsson, syngja sálm-
inn „Það er mín hjartans huggun
bezta", og það hef ég líka látið
gera. Einnig vil ég minna á guð-
spjallasálmana „Að skuldadögum
dregur", „Þá konungurinn kemur" og
„Hve sœlt er sérhvert land", svo og
misseraskiptasálminn „Að vetrarlok-
um líður". Oft mun líka sálmurinn
„Vér komum hér saman á kirkjufund"
hafa verið sunginn á héraðsfundum.
Af um 20 sálmum, sem sleppt hef-
ur verið eftri séra Stefán Thorarensen
œtla ég ekki að minnast á nema einn.
Það er fermingarsálmurinn góði
„Blessun yfir barnahjörð". Hann lét
ég syngja við hverja fermingu.
Mér fannst það nœstum ótrúlegt,
að sleppt skyldi nœstum 20 sálmum
eftir sálmaskáldið mikla, þjóðskáldið
séra Matthías Jochumsson. Við þa^
œtla ég þó ekki að gera athuga'
semdir.
Sama gildir um sálma þá, sem
sleppt hefur verið eftir séra Bjarn
Halldórsson frá Laufási.
Engum af sálmum séra Páls JonS'
sonar hefði ég sleppt, og þvi síður
fellt úr þeim, mér þykir svo vcEnt
um alla hans sálma.
Sjö sálmum hefir verið sleppt eft,r
séra Ólaf Indriðason. Ég sakna sálm5'
a ’X'r"
ins „Sœll ert þú, er saklaus reoir
Oft lét ég syngja þann sálm vl
jarðarför ungra sveina.
Nú vil ég nefna tvo sálma, e^l(
aðra höfunda en þá, er framan gre"1'
ir, sálma, er ég tel, að prýða hefðu
mátt hina nýju sálmabók. Það erU
vorsálmurinn „Guðs gœzku pnsa '
eftir sr. Kristján Jóhannesson, °9
haustsálminn „Sjá blómanum a
klœdd er aftur", eftir Gísla Eyjólfssan'
Ég hef spurt gamalt fólk, sem
hef hitt á elliheimilum, hvaða v°r
sálmur sé uppáhalds sálmur þeS5'
Allir hafa nefnt sálminn ,,GU ,
gœzku prísa". Tvö síðustu versm,
þeim sálmi: „Ó, Jesú, á þér öll 1111,1
grundast von" og „Þar sífelld sce ^
sem ei bregðast kann", hafa oft ver^
sungin, er lík hafa verið kistulóg
Meira að segja sjálfur sr. Valdemar
Briem vígslubiskup lét syngja ÞesS
vers, þegar Jóhann heitinn,
hans, var kistulagður. Þessi vers
sonLjr
hefða
dd
því átt að vera í hinni nýju bók.
Sálminn „Sjá blómanum afklce1
er aftur" lét séra Magnús Helgas°^
ávallt syngja á haustin, þegar h ^
setti Kennaraskólann. Og þa^ e
166