Kirkjuritið - 01.06.1972, Blaðsíða 87

* einlœgri trú, að Heilagur Andi
túlkar hið guðlega, er túlkandi
^r'sts, sem er vegur mannanna.
' trú á hinn eilífa og hátt upp
hafna (transcendent). [ trú á hinn
þríeina Guð.
Predikun á 20. öld er sannarlega
^girt vanda, en hún öðlast nýtt
^eð breytingum og umsköpun.
^ILOGUE: Að predika í réttu
Sc,rnhengi
^redikunin þarfnast œtíð samhengis.
Un þarfnast samhengis við persónu
Predikarans, safnaðarins og alls þess,
nefnt er þjónusta. Án þessa verð-
^ Predikunin misskilin, jafnvel getur
I Un VQldið hneykslunum, og sannar-
e9a mun hún að lokum verða
laus.
gagns-
Persó
Ur
hlytt
^redikun þarfnast samhengis við
nu predikarans. Hvort sem okk-
Pykir betur eða verr, þá er ekki
rr a predikarann f y r s t og
ernst vegna innihalds predikunar-
'nnar u, i .
b / neidur vegna mannsins, sem
hni ana ^ram- ^e9ar Winston Church-
hrif Vai" sPurður um leyndardóm á-
ha ar'^rar rœðumennsku, svaraði
þú ^ "Það er ekki vegna þess, sem
þagS®gir/ né hvers vegna þú segir
p ' eiciur vegna þess, sem þú ert."
^rist ^8SS a® 9eta hið
eru nQ ^a9naðarerindi á öllum tímum
Qa|.rnenn/ sem geta gœtt það ,,holdi".
að 'bSUmenn hlýddu á Jesúm, af þvl
k0rn S'r hrifust af persónu hans. Þeir
h St a® Því- hvernig hann var og
gergH'^ ^ann gerði það, sem hann
^ristu ^'nn sannleikur er, að
r getur aðeins boðað Krist. Að-
eins þeir menn, sem íklœddir eru
Kristi, geta flutt boðskap, sem hefur
áhrif. Það, sem predikarinn er, er
það samhengi, sem predikunin getur
ekki án verið. Það, sem hann er, er
ekki runnið frá skólum og guðfrœði-
ritum, heldur frá viðbrögðum hans
við tœkifœrum og breytingum í hans
dauðlega lífi, í trú eða vantrú.
Predikunin þarfnast samhengis við
söfnuðinn. Ef predikarinn á ekki söfn-
uðinn og söfnuðurinn á ekki predik-
arann, verður predikun hans áhrifa-
lítil. Sé söfnuðurinn slappur í krist-
inni lœrisveinsstöðu, eða stjórn safn-
aðarins loppinn, þá mun predikarinn
og predikunin þjást af áhrifaleysi.
Sterk predikun þarf á sterkum aga
að halda og kirkjuskipulagi. Hún
þarfnast einnig kröftugs safnaðar, ef
ekki að fjölda, þá sannarlega í helg-
um. Söfnuðurinn, kirkjan styrkir eða
veikir predikunina meir en söfnuður-
inn gerir sér grein fyrir. Þetta er sam-
hengið, sem predikunin lýtur.
Predikun þarf einnig samhengi við
þjónustu og aldrei sem nú. Svo ör-
uggt er þetta, að það vœri afsakan-
legt að biðja um þögn, þangað til
hin kristna kirkja sýndi það eins og
Drottinn hennar, að hún vœri fús til
að lúta niður sem þjónn til að þvo
fœtur lœrisveinanna. Orð geta ekki
komið í stað verks, né getur verk
komið í stað orða. Jesús grœddi og
boðaði. Jafnvœgið raskast, þegar
öðru hvoru þessa er ýtt til hliðar.
Við verðum að vinna verk Krists með-
an dagur er. Þetta er kristin þjónusta.
Þetta er samhengið, sem predikunin
þarfnast.
Predikun dagsins í dag er ekki llk
181