Kirkjuritið - 01.06.1972, Qupperneq 83

H^Vndj þjálfa skynsamlegan lestur og
l'eita tcekifœri til þekkingar á því,
err|Í9 hinir ýmsu predikarar byggja
ePP predikanir sínar og hvers vegna
r eru svo áheyrilegar. Vafalaust
slíkar œfingar auðgað þjónustu
Urðsins nú á dögum.
^iónusta Orðsins byggist ekki ein-
, °ungu á þeim, sem stendur
,Predikunarstólnum,
^e dur einnig þeim, sem í bekkj-
k-* U m sitja. Predikunin er reist á
Um þessum aðilum. Hnignun í
'ýlestri leikmannsins veldur hnign-
| biblíulegri predikun og allri
^redikun. Predikun og biblíulestur fer
^errian. Aðferðir og leiðir verður að
0^a' sern hœfa aðstœðum á hverj-
stað, svo að hin kristna trúar-
^nning eflist. Sú aðferð, að smá-
| Par hittast í heimahúsum er mögu-
^9- Allt miðar þetta að því að fólkið
. 1 eVru til að heyra með. Fólk hlýðir
pao oskar þess, og þessi vilji
ag Un<-llrstaðan að því, að hœgt sé
rQ5g^reclll<;a- Á þessu sviði sem öðru
Ur eftirspurn framboði.
urn r8r^Ur að nefna stuttlega dálítið
frQ rarn^Urð og stíl predikunar. Hvað
a§ ' !n ^er ■ skauti sér er ekki hœgt
er vifum við, að nútíðin
<t±'ÍSrn!' þessum efnum.
list art'ðin haft mœtur á mœlsku-
' rramfli
un m """lutningi ásamt með höfð-
vera ^finninga, þá virðist þetta ekki
f|atnj ' f'zbu nú. í opinberum rœðu-
sín hefir frœðimennska haft
ekl^j rir- Frœðimennska leggur
Þvi 111'^ið upp úr tilfinningum.
Sr Það, að almenningur, sem
er tœknilega og vísindalega sinnaður,
— og þetta á einnig við um hið
kristna samfélag, því að það er ekki
einangrað í tímanum, — hefir ekki
miklar mœtur á rœðumennsku, sem
miðar við tilfinningar. Almenningur
hafnar því, sem ekki eru kaldar stað-
reyndir og ekki styðst við rökrœnu.
Ekki verður það sagt um predikun
William heitins Temple, að hún hafi
haft yfirburði um stíl. Ekki var pred-
ikun hans heldur aðlaðandi frá list-
rœnu sjónarmiði né hafði hann radd-
gœði á við fyrirrennara sinn, Cosmo
Gordon Lang, en fólk 20. aldar, sem
miðar við vísindi, og sérstaklega hinir
ungu, hlýddu á hann með gleði, þvi
að þeir voru hrifnir af hinum mikla
lœrdómi hans, rökfestu og skýrleika.
Fáir munu geta keppt við William
Temple í lœrdómi og það er meir
í œtt við stíl hans en Cosmo Gordon
Lang, sem 20. aldar fólk vill láta tala
við sig. Predikarinn verður hins vegar
að vera aðlögunarhœfur. Hann er
ekki beðinn að tala einhœfri röddu,
rétt eins og þá fengi hann áheyrn.
Hið gagnstœða þarf til. Ekkert drepur
niður áheyrn sem líflaus predikari.
Hið mikilsverða í fari predikarans er
líf, kraftur og persónuleg afstaða.
Það verður þó oft í veröld nútímans,
sem beita verður þessu lífi, krafti og
persónulegu afstöðu í kröftugri rök-
rœnan verður þó ekki mikils meg-
andi í predikunarstóli, vegna þess að
predikarinn er að fást við leyndar-
dóm, sem þarfnast Ijóðrœnu (poetry).
Samt verður þáttur rökfestu að vera
svo mikill sem unnt er, og þeirri rök-
festu þarf röddin að hœfa. Tilfinn-
ingar hafa sínu hlutverki að gegna,
177
L