Kirkjuritið - 01.09.1973, Side 67

varð Reeves biskupi varla vœrt í land-
lnu. Neyðaróstandi var lýst yfir í land-
'nu 30. marz 1960 og daginn eftir
hsimsóttu nokkrir vinir hann og tjáðu
honum, að þeir hefðu öruggar heim-
'^ir fyrir því að handtaka œtti hann
°9 báðu hann eindregið að koma sér
Undan „þessari sérstöku aðför". Eftir
hafa ráðgast við nánustu sam-
starfsmenn fór hann til Swasilands.
En brátt kom að því, að hann þurfti
taka ákvörðun um það að snúa
a_ftur til Jóhannesarborgar án þess að
a nokkra tryggingu fyrir frelsi eða
Qiba til Englands eins og til hafði
staðið áður en þessi aðför hófst. Hann
akvað að fara til Englands og dveljast
Pur um hríð. Við þessa ákvörðun
S 'Ptist almenningsálitið. Sumir töldu,
a hann hefði átt að halda til Jóhann-
®sarborgar þótt fangelsun vofði yfir
°num, en aðrir töldu að hann gerði
^eira gagn með því að halda frelsi
Smu °9 fara til Englands. Við komu
S,'^a til London lét hann í Ijós þá
vörðun að snúa til Jóhannesarborg-
^ 1 september sama ár. Stuttu seinna
u^rus* bonum bréf frá embœttismönn-
^ biskupsdœmisins, sem tjáðu hon-
s' ap hann vœri ekki œskilegur til
s,Slns nýju. Myndu margir segja
^ ser störfum, ef hann kœmi aftur og
fi'^h ^V'tu ^yndu ekki styðja kirkjuna
end a®S^e9a a sama hátt og áður,
a befði hann vanrœkt biskups-
En h'-0 kostnað stjórnmálaafskipta.
sínu ^eiciokku stóðu með biskupi
kQUrn,Sem einn maður. Það, sem mest
inn^ °var^ var það, að erkibiskup-
sen^-' ^°^Óaborg, Joost De Bl ank,
Ge ff er^iE>iskupinum í Kantaraborg,
ery Fisher, bréf þess efnis, að
Ambrose Reeves, biskup œtti ekki að
snúa til Suður-Afríku.
Þegar svo bréf embœttismannanna
barst Reeves biskupi, skrifaði hann
dómprófasti sínum og lagði svo fyrir,
að hann kallaði saman allan kennilýð
biskupsdœmisins og forstöðumenn í
söfnuðum til þess að greiða atkvœði
um það, hvort hann œtti að segja af
sér sem biskup í Jóhannesarborg, eða
ekki. Greinileg niðurstaða fékkst í at-
kvœðagreiðslunni og vildu menn, að
hann héldi biskupsembœtti í Jóhann-
esarborg. Hann lagði því upp 10. sept.
1960. Við komuna var hann gerður
útlœgur úr landinu og gefin tveggja
sólahringa frestur til að hafa sig á
brott fyrir fullt og allt. Hér varð eng-
um vörnum við komið, en viðbrögðin,
sem þessi brottrekstur úr landinu olli
þóttu mörgum furðuleg. Nú brá svo
við, að margir þeir, sem höfðu verið
fljótir til að fordœma afstöðu biskups-
ins í hinum ýmsu málum og dvöl hans
1 Swasilandi, ruku nú upp með ofsa-
mótmœlum á opinberum vettvangi.
Kirkjuklukkum var hringt og fánar
dregnir í hálfa stöng á kirkjum. Erki-
biskupar og biskupar, byltingamenn
og afturhaldsseggir töluðu nú á mót-
mœlafundum, hver í kapp við annan
til að mótmœla útlegð biskupsins og
til stuðnings málstað hans. Ambrose
Reeves biskup fór heim til Englands í
útlegð úr biskupsdœmi sínu.
En ekki var honum sérlega vel tekið
af kirkjuyfirvöldum á Englandi. Þau
urðu þó að sitja uppi með hann, og
hann átti ekki annars úrkosta en að
segja af sér biskupsembœtti í Jóhann-
esarborg. Ekki fékk hann heldur em-
bœtti við hcefi, að talið var, en varð
257