Kirkjuritið - 01.09.1973, Síða 54

HvaS um saltiS?
Nútíðarmönnum mun ekki standa
minni ógn af illu valdi en fyrritíðar-
mönnum. Og nú er óðum að verða
Ijóst, að hið svonefnda „vestrœna lýð-
rœði", sem raunar er í œtt við kristnar
hugsjónir, getur fyrir ótta, illgirni og
ýmsar aðrar mannlegar hvatir um-
breytzt ! hrœðilega ófreskju. Slíkt þarf
raunar ekki að vera undrunarefni.
Hvers er annars að vœnta þar, sem
saltið dofnar og Ijósið er sett undir
mœliker? Bregðist kristnir menn skyldu
sinni, er þess ekki að vœnta, að eftir
þeim sé tekið né kristinn dómur þeirra
virtur. Gleymum því ekki, að orð eru
móttug, engin orð þó móttugri en Orð-
ið Guðs. Það er skyldukvöð vor að
miðla mönnum af því, ekki einungis
einstaklingum, heldur einnig þjóðfé-
lagi voru í heild. Blaðamennska, út-
varp og stjórnmól koma oss ekki
minna við en öðrum mönnum, heldur
meira.
Nú virðist meira en tími til kominn,
að kristnir menn fylki sér til virkari og
einarðari þótttöku í þjóðmólum ó ís-
landi.
Útvarp og mannréttindi
Þegar fylgzt er með hljóðvarpi og
sjónvarpi að staðaldri og því, hversu
stjórnmólamenn og óróðursgœðingar
þeirra bítast um sólirnar dag eftir dag
og kvöld eftir kvöld, hlýtur vissulega
að vakna efi um ríkiseinokun slíkrar
stofnunar. Er hún I nokkru samrœmi
við stjórnarskró ríkisins? Gengur hún
ekki beinlínis í berhögg við almenn
mannréttindi og andlegt frelsi þegn-
anna? Úr hófi keyrir þó, þegar nauð-
syn þykir ó orðin að skipta fréttaþótt-
um milli pólitízkra andstœðinga. —
Ætlast „ríkið" eða umboðsmenn þess i
Útvarpsróði til þess, að þjóðin taki
slíka fréttaþjónustu alvarlega? — Er
ekki lengur œtlandi, að sœmilego
greint fólk sjói, í hvaða umbúðum
slíkur fréttamatur er framreiddur? Eða
er fólk orðið svona heimskt ó (slandi?
Það skyldi þó aldrei vera? Ellegar ere
e. t. v. aldauða heiðarlegir og óvil'
hallir menn ó Islandi? — Jó, þó er
sennilega ekki um annað að rœða en
lifa ó „pólitíkinni" einni.
Eru í rauninni einhverjir þeir menn
til, sem trúi því, að ríkisstofnun af slíku
tagi fœri þjóð blessun, þegar til lengú'
ar lœtur?
Hvað sem líður svörum við öllurTI
þessum spurningum og hvað sem l^'
ur mannréttindum, þó berjast kristmr
menn nú víða fyrir því að koma fd9n
aðarerindinu til manna um eigin ut
varpsstöðvar, því að þeir njóta ek
mólfrelsis í ríkisútvarpsstöðvum.
Nýir velgerðamenn"
Umrœður nógranna vorra ó Nor§ur
löndum og víðar um fóstureyðing^
og virðing fyrir mannslífum hafo n
fyrir óvœnt atvik fœrzt út ó það hej^
arhyldýpi, sem mörgum hrýs hu9
við. Það er sem sé orðið kunnugt/ u
lœknar í Svíþjóð og víðar hafa te
dauðadœmd mannsfóstur, en lifan
. ' ef
þó, til tilrauna. Upp úr sauð Þ°'
virtur lœknir við heimsfrœga stotn
! Svíþjóð gekk fram fyrir skjöldu
nau°'
varði tilraunir þessar, taldi þcer
synlegar lœknavísindum til fram
drótt'
ar.
Er þó ekki orðið mjótt ó mu
nurT1
244