Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.09.1973, Blaðsíða 54

Kirkjuritið - 01.09.1973, Blaðsíða 54
HvaS um saltiS? Nútíðarmönnum mun ekki standa minni ógn af illu valdi en fyrritíðar- mönnum. Og nú er óðum að verða Ijóst, að hið svonefnda „vestrœna lýð- rœði", sem raunar er í œtt við kristnar hugsjónir, getur fyrir ótta, illgirni og ýmsar aðrar mannlegar hvatir um- breytzt ! hrœðilega ófreskju. Slíkt þarf raunar ekki að vera undrunarefni. Hvers er annars að vœnta þar, sem saltið dofnar og Ijósið er sett undir mœliker? Bregðist kristnir menn skyldu sinni, er þess ekki að vœnta, að eftir þeim sé tekið né kristinn dómur þeirra virtur. Gleymum því ekki, að orð eru móttug, engin orð þó móttugri en Orð- ið Guðs. Það er skyldukvöð vor að miðla mönnum af því, ekki einungis einstaklingum, heldur einnig þjóðfé- lagi voru í heild. Blaðamennska, út- varp og stjórnmól koma oss ekki minna við en öðrum mönnum, heldur meira. Nú virðist meira en tími til kominn, að kristnir menn fylki sér til virkari og einarðari þótttöku í þjóðmólum ó ís- landi. Útvarp og mannréttindi Þegar fylgzt er með hljóðvarpi og sjónvarpi að staðaldri og því, hversu stjórnmólamenn og óróðursgœðingar þeirra bítast um sólirnar dag eftir dag og kvöld eftir kvöld, hlýtur vissulega að vakna efi um ríkiseinokun slíkrar stofnunar. Er hún I nokkru samrœmi við stjórnarskró ríkisins? Gengur hún ekki beinlínis í berhögg við almenn mannréttindi og andlegt frelsi þegn- anna? Úr hófi keyrir þó, þegar nauð- syn þykir ó orðin að skipta fréttaþótt- um milli pólitízkra andstœðinga. — Ætlast „ríkið" eða umboðsmenn þess i Útvarpsróði til þess, að þjóðin taki slíka fréttaþjónustu alvarlega? — Er ekki lengur œtlandi, að sœmilego greint fólk sjói, í hvaða umbúðum slíkur fréttamatur er framreiddur? Eða er fólk orðið svona heimskt ó (slandi? Það skyldi þó aldrei vera? Ellegar ere e. t. v. aldauða heiðarlegir og óvil' hallir menn ó Islandi? — Jó, þó er sennilega ekki um annað að rœða en lifa ó „pólitíkinni" einni. Eru í rauninni einhverjir þeir menn til, sem trúi því, að ríkisstofnun af slíku tagi fœri þjóð blessun, þegar til lengú' ar lœtur? Hvað sem líður svörum við öllurTI þessum spurningum og hvað sem l^' ur mannréttindum, þó berjast kristmr menn nú víða fyrir því að koma fd9n aðarerindinu til manna um eigin ut varpsstöðvar, því að þeir njóta ek mólfrelsis í ríkisútvarpsstöðvum. Nýir velgerðamenn" Umrœður nógranna vorra ó Nor§ur löndum og víðar um fóstureyðing^ og virðing fyrir mannslífum hafo n fyrir óvœnt atvik fœrzt út ó það hej^ arhyldýpi, sem mörgum hrýs hu9 við. Það er sem sé orðið kunnugt/ u lœknar í Svíþjóð og víðar hafa te dauðadœmd mannsfóstur, en lifan . ' ef þó, til tilrauna. Upp úr sauð Þ°' virtur lœknir við heimsfrœga stotn ! Svíþjóð gekk fram fyrir skjöldu nau°' varði tilraunir þessar, taldi þcer synlegar lœknavísindum til fram drótt' ar. Er þó ekki orðið mjótt ó mu nurT1 244
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.