Kirkjuritið - 01.04.1976, Blaðsíða 34

honum kristindómsfræðslu ungmenna
og vera honum samhent um að halda
uppi samlyndi og friðsemi á heimilun-
um og meðal allra í söfnuðinum.“
Þegar þessar línur eru skrifaðar, er
Æskulýðsfélag safnaðar nokkurs að
fara í helgarferð. Reiknað er með, að
u. þ. b. 30 unglingar fari í ferð þessa
og með þeim fari tveir ungir kennarar
sem eru þó svo ungir, að foreldrar
þessara unglinga óttast, að ekki verði
nægilegt aðhald og aðgæzla höfð með
hópi þessum. Sóknarprestur er með
fullbókaða helgi, bæði laugardag og
sunnudag. Hann fær engan innan
safnaðarins til að taka að sér þessa
aðgæzlu og honum dettur tæpast í
hug, að hér sé á ferðum mál, er sókn-
arnefnd komi við eða muni láta til sín
taka. Söfnuðurinn mun ekki geta greitt
neitt fyrir slíka gæzlu. Atburðir sem
þessir eru alltof algengir, og fela í
raun og veru í sér dauðadóm yfir góð-
um vilja nokkurra ungmenna og prests-
ins til að hafa æskulýðsfélag innan
safnaðarins. Hér verður að verða
breyting á.
Augu vor hljóta að beinast til sókn-
arnetndarmanna og krafan hlýtur að
vera sú, að raunveruieg viðleitni fari
fram innan safnaðarins sjálfs til að
gegna hinu heilaga hlutverki. Ég ætla,
að innan safnaðanna skorti fremur
skipulagningu en vilja. Ég ætla mér
ekki að koma fram með tillögu í þessu
efni. Öll spor í átt til einhvers mark-
viss starfs virðast rétt, en málið er ekki
eins auðleyst og í fljótu bragði virðist.
Gæta ber þess, að skipulag þetta mið-
ast við stærri einingar en sóknir. Ég
veit, að ekki mun skorta hæfa menn til
að skipuleggja slíkt starf. Ég nem að-
32
eins staðar í þessu rabbi mínu við þá
niðurstöðu, að slíkt skipulag verður
að koma. Það er ekki rétt að ætlast til,
að slíkt skipulag komi frá sóknar-
nefndum, þar sem miða verður við
stærri einingar en sóknir og presta-
köll. Sóknarnefnd einhvers safnaðar
getur ekki gjört skipulag að starfi
prófastsdæmis. Augun hljóta að bein-
ast til starfsháttanefndar kirkjunnar um
tillögugerð i þessu efni, þegar heild-
aruppeldismálaáætlun kirkjunnar el
komin á einhvern rekspöl. Mun þá ef-
laust koma í Ijós, að slíkt skipulag,
sem byggt er frá grunni, þ. e. á söfn-
uðinum, sókninni, er tengt fleiri mál-
um en sýnist við lauslegt yfirlit. Má
þar nefna prestakallaskipunina og nið-
urröðun í prófastsdæmi. Augun hljóta
að beinast til skóla og menntamið-
stöðva, læknamiðstöðva, samgangna
o. s. frv. o. s. frv., en grundvöllurinn er
ætíð söfnuðurinn og hlutverk hans og
hvernig starf hans tengist öðrum
greinum vínviðarins. Hér er því söfn-
uðum og sóknarnefndum ekki kennt
um, þótt dapurlega sé staðið að barna-
og unglingastarfi íslenzkra safnaða
yfirleitt hvað snertir frumkvæði o9
ábyrgðartilfinningu. Þótt undantekn-
ingar kunni að vera þar á. Aðeins kom-
izt að þeirri niðurstöðu að nýs heildar-
skipulags sé brýn þörf.
Megi þessi ráðstefna verða til ÞesS
að vekja til dáða alla þá er inni á
akrinum áðurnefnda eru. Megi Æsku-
lýðsstarf kirkjunnar á íslandi blómg'
ast og vaxa. Þá er vel, ef hið un9a
Island tekur í hönd frelsarans og l&'
ur hann leiða land og þjóð inn í frah1'
tiðina. Þá er óttalaust horft fram á veg-
inn. Þá er öllu borgið.