Kirkjuritið - 01.04.1976, Blaðsíða 81

Kirkjuritið - 01.04.1976, Blaðsíða 81
m9u, sem kristnir menn leggja í þessi 0rö- En hér er mikilvægt að taka eftir að í þessari höfuðathöfn kristninn- ar tilbeiðslu (sem lýsir betur en nokkuð annað því, hvað kristinn dómur er), er fólgin minning; þetta er minningarat- bbfn- Kirkjan, alls staðar og í öllum beildum, minnist þess, að á tiltekinni n°ttu sagði og gerði stofnandi hennar nkveðna hluti, og þá sömu nótt féll ann í hendur óvinum sínum, og ann dó hastarlega (brotinn líkami og ufhellt blóð getur ekki táknað neitt anr>að). Minning kirkjunnarflytuross þá aftur á bak til sama upphafspunkts, þar sem vér vörpuðum áður akkerum á 6rð vorri aftur í tímann: stofnun kirkj- Unnar, þegar höfundur kristindómsins var ’Pindur undir Pontíusi Pílatusi". 11 rök hníga að einum ákveðnum e9i, föstudeginum 7. apríl árið 30 e. r- Ekki svo að skilja, að hægt sé að Se9ja til um daginn nákvæmlega, eða n^kið Sé unnið við það. Vera má, Þetta hafi gerst einhvern tíma á ár- Unum milli 29 og 33. Það, sem máli 'Ptir er, að kirkjan minnist atburðar, 6r ^ferSlst í raun og veru, og hægt ^ aS tímasetja með eins mikilli ná- mni og hvern annan sögulegan atburð. Þessi minning gengur í arf frá kyn- ,.° f'i kynslóðar. Við hverja guðs- J°nustu er roskið fólk, sem heyrði JSsi sömu orð fyrir fimmtíu sextíu g{Urri’ he9ar þau voru töluð og heyrð gg olki’ sern var nógu gamalt til þess en ^era af' ^ess 09 amma- °9 hér er munnremur ungt tólk’ sem áreiðanlega bar Vir5bafa Þessi sömu orð í návist énrnabarna sinna. Og þannig áfram enda. i nítján aldir hefur ekki lið- ið sú vika, að ein kynslóðin hafi ekki rifjað upp fyrir annarri þessa minn- ingu. Þessa óslitnu minningu kirkjunnar má skýra með dæmi. Kringum 200 e. Kr. dó í Lyon í Frakklandi biskup þeirrar borgar. Hann hét Ireneus og var einn af fremstu leiðtogum krist- inna manna í samtíð sinni. Af tilviljun eigum vér eitt af sendibréfum hans, sem hann skrifaði skólafélaga sínum, Flórínusi með því nafni, en þeir höfðu ekki hist í mörg ár. i bréfinu rifjar hann upp minningar frá skóladögum þeirra í borginni Smyrnu í Litlu-Asíu. Sérstaklega minnist hann þess, er þeir sóttu tíma hjá Polýkarpusi, biskupi í Smyrnu, sem dó kringum 155 e. Kr., a. m. k. 86 ára að aldri. Mun hann hafa verið farinn að reskjast, er þeir Irenus og Flórínus kynntust honum. Ireneus rifjar það upp í þessu vinar- bréfi (og það hefði hann tæpast gert, nema af því hann vissi, að Flórínus var með á nótunum), þegar Polykarp- us var að segja þeim sögurnar af „Jóhannesi, lærisveini Drottins", sem hann hafði þskkt fyrir margt löngu. Óvíst er, við hvern hann á með nafn- inu Jóhannes, en óyggjandi virðist, að sá hafi verið kunnugur Jesú og fylgt honum. Með öðrum orðum: stuttu íyrir 200 f. Kr. getur Ireneus, sem búsettur er í Frakklandi, vitnað í mann, sem hafði verið persónulega kunnugur Jesú. Þegar biskupinn í Lyon braut brauðið í litla söfnuðinum sínum til minningar um dauða Jesú, þá var hann ekki að hugsa um eitthvað, sem hann hafði kynnst ,,á prenti“, (en þar fann Tomlison hjá Kipling Guð sinn), heldur nokkuð, sem gamli kennarinn 79
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.