Kirkjuritið - 01.04.1976, Blaðsíða 35

Fimm vers
úr kvöldbænum mínum, sem mamma mín
kenndi mér í þessari röð:
1.
Berðu nú, Jesú, bænina mína
blessaðan fyrir föðurinn þinn.
Leggðu mér svo liðsemd þína,
að líti hann á kveinstaf minn.
Fyrir þitt helga hjartablóð
heyrðu mig nú, elskan góð.
Þér sé lofgjörð lögð og framin,
lifandi Guð, um aldir. Amen.
Gamalt vers, höfundur óþekktur.
2.
Nótt er komin, nú eg inni,
nærri vertu, Jesú, mér.
Verndaðu bæði sál og sinni,
svæfðu mig á brjóstum þér.
Legg að höfði líknarhönd.
Lát burt hverfa syndagrönd.
Oflugan set þú englamúrinn
yfir mig, þá tek eg dúrinn.
3.
Og þá lífsglasið er
útrunnið fyrir mér
þó eg skál dauðans drekki,
Drottinn, slepptu mér ekki,
fyr en eg fæ með sanni
fögnuð í himnaranni.
4.
Allra síðast þá dauðans dúr
dregst inn að brjósti nauða,
klæð mína sálu syndum úr
fyrir síðublóð þitt rauða.
Blessa þú mína sóttarsæng,
svæfðu mig undir þínum væng
svo kvíði eg sízt við dauða.
33